Horacjańska filozofia życia.

Horacjańska filozofia życia


Horacy( 65-8 r. p.n.e.) syn wyzwolonego niewolnika, swoją karierę zawdzięcza arystokracie Mecenasowi. Tworzył w złotym okresie kultury rzymskiej, za czasów Oktawiana Augusta. Pisywał satyry oraz liryczne pieśni, które przyniosły mu sławę.
W pieśniach lirycznych jest bardzo dokładnie zawarta Horacjańska filozofia życia.
W wierszu „Do Leukonoe” Horacy pisze „….Nie dociekaj nie nasza to rzecz[..]kiedy umrzeć mam ja kiedy ty…”, słowa te, dowodzą, iż autor uważa, że nie należy zagłębiać się w czas śmierci, bo „…co ma być niech będzie…”,należy cieszyć się pełnią życia. Sądził także, że nie warto zastanawiać się nad przyszłością, ponieważ losy ludzkie są uzależnione od bogów, a człowiek jest jakby marionetką w ich rękach.
Kolejnym dziełem Horacego, które może ukazać jego filozofię życia jest wiersz Pt. „Do Postuma”.
Utwór ten jest adresowany do przyjaciela poety Postuma.
W wierszu tym, autor nie tylko utwierdza swoje poglądy co do śmierci, ale ukazuje także swój stosunek do religii.
Krytykuje swego przyjaciela, który zanosił swe pobożne modlitwy do Plutona, boga śmierci i Podziemia, bo i tak modlitwy „...nie wykupią nas w godzinie śmierci…”
Przypomina Postumowi, że i tak każdy będzie musiał zostawić swój ziemski dorobek, który przejmie nowy dziedzic, i przepłynąć „smutną rzekę”.
Poeta pisze: „…Daremnie strzegliśmy życia wśród zgiełku okrutnej wojny i od rozpętanych fal adriatyckich daremnie jesienią chronimy zdrowie przed złośliwym Austrem…”, bo i tak każdy będzie musiał …”ujrzeć niedolę Danaid i Eolidę Syzyfa którego na niekończące się trudy skazano…”. Tymi słowami Horacy udowadnia, że nie potrzebnie chcemy zachować zdrowie i siły, bo i one nie zrobią nas nieśmiertelnymi.
Horacjańska filozofia życia balansuje między ziemskim padołem a śmiercią. Poeta namawia nas, abyśmy nie myśleli nieustannie o tym, co będzie po śmierci i jak ona wygląda, ale byśmy cieszyli się chwilą, bawili się, czerpali z życia jak najwięcej.
W wierszu Horacego „Do Leukonoe” można odnaleźć sentencję, która jest zapewne mottem życiowym niektórych ludzi. Taką sentencją może być:
• „…co ma być niech będzie”- która znaczy , że i tak nie możemy zmienić naszego losu, że nie możemy oszukać przeznaczenia.
Uważam, iż horacjańska filozofia życia jest dobrą filozofią, która ukazuje nam jak żyć, by być szczęśliwym.
Z ust wielkiego poety padły takie słowa, jak” Carpie diem” czyli używaj dnia.
Słowa te, do dzisiaj mają ogromną moc i nadal są aktualne. Wielu ludzi, powinno odnieść się do tych słów, ponieważ wielu z nas nie potrafi żyć tak, jak by ten dzień był naszym ostatnim dniem. Wszystko odkładamy na później, zaniedbujemy to co w życiu jest najcenniejsze czyli dom i rodzinę, skupiając się na gromadzeniu dóbr materialnych, które i tak”….nowy dziedzic wyniesie z piwnicy i porozlewa na taflach posadzki…” , a przecież nie wiemy jak życie może nas zaskoczyć i kiedy „…trzeba opuścić dom[…]miłą żonę…”
W myśl Horacego, powinniśmy wziąć z dnia jak najwięcej, żyć tak, jakby ten dzień miał być ostatnim dniem i umieć godnie się z „nim” pożegnać. Chciałabym umieć postępować według filozofii życia Horacego, ale niestety, nie jest to takie proste, bo jesteśmy tylko ludźmi słabymi i nie potrafimy wcielić w życie godnych idei, które nam przedstawiają wielcy filozofowie.