Wisława Szymborska

Wisława Szymborska urodziła się 2 lipca 1923 roku w wielkopolskim Bninie, koło Poznania. Wybitna Polska poetka, która do perfekcji potrafi operować konceptem poetyckim i ironią. Warto dodać, że pokolenie Szymborskiej było nasileniem historycznych opresji (wojna, powstanie warszawskie, niemieckie i sowieckie łagry, stalinizm i jego konsekwencje). Od 1931 roku mieszka w Krakowie, gdzie uczęszczała do Gimnazjum ss. Urszulanek, potem przyszło jej zdawać maturę podczas wojny. W latach 1945-48 studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim filologię polską i socjologię. Jako czytelnik-amator zagłębiała się w tajniki filozofii, nauk przyrodniczych oraz historii sztuki.

W 1952-1966 pracowała w redakcji Życia Literackiego, gdzie przez wiele lat kierowała działem poezji, a do roku 1981 miała stały felieton „Lektury nadobowiązkowe”. Wersje książkowe zostały wydane w Krakowie w latach 1973, 1981 i 1992. Dziś poetka nadal publikuje je na łamach „Gazety Wyborczej”. Debiutowała 14 marca 1945 roku zamieszczając w dodatku „Walka” do „Dziennika polskiego” jeden ze swoich wierszy „Szukam słowa”, warto dodać, że autorka miła wówczas tylko 22 lata.. Pierwszy tom poezji wydała w roku 1952, nosił tytuł „Dlatego żyjemy”.

Przez całe swoje życie pisała wiersze i jej praca została doceniona. Została uhonorowana Nagrodą Goethego (1991) i Nagrodą Herdera (1995), ale... Rok 1996 okazał się wielkim świętem literatury i kultury polskiej. "Wielka i skromna" poetka polska została również laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Jej poezja znalazła drogę do wielkiego świata, okazała się uniwersalna, nasycona tradycją a zarazem bardzo współczesna. Królewska Akademia uhonorowała Wisławę Szymborską tą prestiżową nagrodą za całokształt twórczości poetyckiej.
Całokształt wierszy Wisławy Szymborskiej nie jest specjalnie obszerny, poetka napisała zaledwie dwie i pół setki. Być może dzięki temu ograniczeniu są one prawie bez wyjątku arcydziełami. W każdym razie od połowy lat pięćdziesiątych należy do ścisłej czołówki polskich i europejskich poetów. Jej wiersze zostały przełożone na wiele języków między innymi: na angielski, francuski, niemiecki, holenderski, hiszpański, czeski, słowacki, szwedzki, bułgarski, albański i chiński.

Jedna z polskich poetek i krytyków literackich. Szymborska chodź pochodzi z wielkopolski, żyła tam tylko przez 8 lat, reszta jej życia jest ściśle związana z Krakowem, gdzie mieszka do dziś.

Wydała tomy poezji:
„Dlatego żyjemy” (1952),
„Pytania zadawane sobie. Poezje” (1954),
„Wołanie do Yeti. Wiersze” (1957),
„Sól” (1962),
„Sto pociech” (1967),
„Wszelki wypadek” (1972),
„Wielka liczba” (1976),
„Ludzie na moście” (1986),
„Koniec i początek” (1993).

Wybory poezji:
„Wiersze wybrane” (1964),
„Poezje wybrane” (1967),
„Poezje” (1970),
„Wybór wierszy” (1973),
„Tarsjusz i inne wiersze” (1976),
„Wieczór autorski” (1992),
„Widok z ziarnkiem piasku" (1996).

Proza:
„Lektury nadobowiązkowe” (1973),
„Lektury nadobowiązkowe” cz.2 (1981),
„Lektury nadobowiązkowe” (1992),
„Cenię wątpliwość” (1992).