Cześnik i Rejent - charakterystyka porównawcza.

Maciej Raptusiewicz Cześnik wywodził się ze szlacheckiego rodu . Niestety , poza tytułem praktycznie nic nie posiadał . Nawet zamek nie był jego własnością , gdyż jedna jego połowa należała do Rejenta Milczka , a drugą połową , jako stryj prawowitej właścicielski zamku – Klary , jedynie się opiekował . To właśnie z powodów finansowych pojawia się myśl o ożenku z majętną Podstoliną , która z czasem również okazuje się być niebogata . Ten niemłody już ( No – nie sekret , żem niemłody , / Alem także i niestary . ) szlachcic żył w XVIII wieku . Cześnik był również swego czasu bohaterem wojennym . Służył on w Konfederacji barskiej : He , he , he , Pani barska ! / Pod Słoninem , Podhajcami , / Berdyczowem , Łomażami / Dobrze mi się wysłużyła .

Raptusiewicz był niezwykle wysoki , co jednak wbrew pozorom wcale nie wykluczało okrągłości jego ciała . Ubrany w wysokie buty , posługiwał się donośnym głosem i zamaszystymi gestami , co z resztą doskonale współgrało z jego porywczą naturą .

Jego nazwisko – „Raptusiewicz” doskonale idzie w parze z naturą szlachcica , bowiem pochodzi ono od słowa „raptowny” , czyli gwałtowny . Każdemu i na każdym kroku dawał odczuć swoją porywczą naturę . Był on uparty w dążeniu do celów i miał żelazną wolę , o czym świadczy choćby fakt , iż często na poparcie swego zdania uderzał pięścią w stół . Zapalczywy egoista gotów był zastrzelić Rejenta i bez chwili wahania wyzywa sąsiada na pojedynek . Bezgraniczny samolub widział tylko swoje potrzeby i dąży wyłącznie do urzeczywistnienia własnej woli . Podporządkowuje sobie wszystkich wokół . Okazał się nieśmiały wobec kobiet - to nie on , lecz Papkin wybiera się z misją nakłonienia młodej wdówki do zamążpójścia . Pomimo ogromnej wady , jaką jest jego choleryczny charakter , posiadał on swoje zalety : był zawsze szczery i bardzo inteligentny .

Osobiście nie czuję do tego szlachcica zbyt wielkiej sympatii , gdyż był on totalnie egoistyczny i gwałtowny .

Rejent Milczek był właścicielem drugiej połowy zamku , ojcem Wacława . W dawnej Polsce szlachcic ten był pracownikiem sądownictwa .

Arystokrata ten nie grzeszył wysokim wzrostem . Był on wręcz mały , szczupły i drobny . Posiadał zwyczaj składania rąk , co ujawniało jego pokorę .

Milczek – odzwierciedlenie tego słowa odnajdziemy w jego charakterze . Niczym pokorny , uniżony sługa , milczał i z wielką uwagą słuchał swoich rozmówców ( udowadnia o scena rozmowy z Papkinem ) . Niech się dzieje wola Nieba , / Z nią się zawsze zgadzać trzeba . – Oto jego ulubione powiedzonko , które niemal nieustannie wypowiadał . Był obłudnym dorobkiewiczem , który dla korzyści finansowych i upokorzenia Cześnika nie wahał się poświęcić dobra swego syna . Człowiek szalenie chciwy i skryty . Zawzięty , uparty , podstępny , opętany żądzą usunięcia sąsiada z zamku . Choć świetnie wykorzystywał swą inteligencję i obłudę w scenie spisywania zeznań murarzy , potrafił także honorowo odpowiedzieć na wyzwanie Cześnika i wstawić się w miejscu pojedynku .

Moim zdaniem , charakterek Milczka , a dokładniej jego pokora , sprawiają wrażenie żałosnego , choć zawsze lepsze to od porywczości Raptusiewicza . Rejent był także zakłamany , a według mnie , nie ma nic gorszego .

Cześnik i Rejent byli istnymi przeciwieństwami . Raptusiewicz – wielki i tęgi , natomiast Milczek – mały i chudy . Maciej był porywczy , gwałtowny i otwarty , a drugi magnat cichy , pokorny i zamknięty w sobie . Jednak istniały cechy , które ich łączyły : obydwoje byli mniej więcej w tym samym wieku , szlachcice , inteligentni , egoiści . Otóż to . Właśnie egoizm , zapalczywość , upartość , podstępność , mściwość i zawziętość obojga sąsiadów doprowadziła do ich jakże głębokiej waśni . Jednak Rejent był bardziej obłudny i bezwzględny w swych poczynaniach od szczerego Cześnika .