Tadeusz Soplica jest to tytułowy bohater epopei narodowej Adama Mickiewicza. Ponieważ urodził się podczas powstania kościuszkowskiego, na pamiątkę tego otrzymał imię Tadeusz.
Mężczyzna został wcześnie osierocony przez matkę, a od wczesnych lat dziecięcych wychowywał go stryj - Sędzia. Był synem Jacka Soplicy, a w chwili, gdy go poznajemy miał 20 lat.
Tadeusz był przystojny. Miał kształtną, wysoką postać, szeroki tors i silne ramiona. Cechowała go czerstwość i zdrowie. Wywodził się z Sopliców, którzy "są, jak wiadomo krzepcy, otyli i silni, do żołnierki jedyni, w naukach mniej pilni". Mężczyzna nie był miłośnikiem nauki. Chętniej polował, dobrze władał bronią, niż czyta książki. Został wychowany w duchu miłości ojczyzny, gotowy był za nią walczyć. Cenił też rodzime pejzaże i przyrodę, dobrze jeździł konno.
Bohater był niedoświadczony życiowo. Dzieciństwo i młodość spędził w Wilnie, a ostatnie lata pod opieką surowego księdza. Miał „duszę czystą, myśl żywą i serce niewinne; Ale razem niemałą chętkę do swawoli.” Tadeusz chciał przeżyć miłość - zakochał się w pannie, którą widział tylko przez chwilę. Był mało spostrzegawczy. Pomylił swoją ciotkę Telimenę, kobietę dojrzałą z młodziutką Zosią.
Tadeusza charakteryzowała również honor i odwaga. W imieniu Sędziego i Podkomorzego wyzwał na pojedynek Hrabiego. Bohater miał postępowe poglądy. Obdarzył chłopów ze swojego oraz Zosi majątku wolnością i ziemią, mimo iż zmniejszyło to jego majątek.
Uważam, że Tadeusz Soplica jest pozytywną postacią. Uwłaszczając chłopów stał się wzorem dla całej szlachty, a jego patriotyzm i oddanie dla ojczyzny sprawiły, że mógłby służyć przykładem także am. Każdy Polak powinien być takim patriotą jak on.