Charakterystyka Jacka Soplicy "Pan Tadeusz"

Jacek Soplica jest jednym z głównych bohaterów epopei "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza. Jest bratem Sędziego i ojcem Tadeusza. Nazywa sie go bohaterem dynamicznym, ponieważ w swoim wątku dokonał ogromnej przemiany.

Miał powodzenie u kobiet Przydomek "Wąsal" zyskał, ponieważ nosił duże sumiaste wąsy. Cieszył się zaufaniem wśród szlachty, choć sam do niej nie należał. Ubierał sie jak szlachcic. Impulsywność duma, nieustępliwość i kłótliwość to jego najgorsze cechy.

Jednak pod tą tarczą zawadiaki miał czułe serce. Zakochał się w Ewie, córce swojego przyjaciela Horeszki. Stolnik odmówił mu ręki córki. Ten okropny cios dla Jacka spowodował jego upadek moralny. W chwili gniewu Soplica zabił Horeszkę. Ożenił się z matka Tadeusza, której nie kochał. Najpierw ja uszczęśliwił, a potem doprowadził do jej śmierci. Zaczął pic. Bardzo cierpiała z powodu tych złych czynów i bardzo się tego wstydził.

Właśnie te zdarzenia doprowadziły do duchowej przemiany Soplicy. W żalu za grzechy stał się człowiekiem do naśladowania, spokojnym, gorliwym, patriotycznym. Jako ksiądz Robak poświęca życie ojczyźnie, próbuje zjednoczyć szlachtę. Ważne jest to, że próbował naprawić swoje błędy i udaje mu się to. Pragnie szczęścia dla Zosi i Tadeusza, ponieważ wciąż jeszcze pamięta swoją niespełnioną miłość. Podziw budzi tutaj jego pokora, która pomogła mu odkupić swoje grzechy.