Płytka równoległościenna jest to płytka ograniczona dwiema równoległymi powierzchniami, wykonana z materiału przepuszczającego światło. Płytki równoległościenne, zwane także płasko równoległymi, wykorzystuje się często do ochrony obiektywów lunet, mikroskopów itp. Wykonuje się z nich również różnego rodzaju filtry, zarówno ochronne, jak i barwne stosowane np. w fotografii.
Bieg promienia w płytce równoległościennej
Widzimy że kąt padania α jest równy katowi β, a kąt β – kątowi ά. Zatem płytka równoległościenna powoduje równoległe przesunięcie wiązki światła. Przesunięcie jest tym większe, im większy jest kąt padania promienia świetlnego na płytkę, im grubsza jest płytka i im większy jest współczynnik załamania światła. Tylko w sytuacji gdy promień pada na płytka prostopadle do jej powierzchni (α = 0), przechodzi przez nią bez załamania i nie ulega przesunięciu.
Płytka równoległościenna powoduje równoległe przesunięcie wiązki światła. Przesunięcie jest tym większe im większy jest kąt padania promienia świetlnego na płytką, im grubsza jest płytka i im większy jest współczynnik załamania światła.
Załamanie światła jest to zjawisko zmiany kierunku promienia świetlnego na granicy dwóch ośrodków.
Prawo załamania
Promień padający na granicę dwóch ośrodków, prosta prostopadła do tej granicy w miejscu padania oraz promień załamany leżą w jednej płaszczyźnie. Zależność kąta załamania od kąta padania jest związana z wartościami prędkości rozchodzenia się światła w obu ośrodkach.
Katem załamania nazywa się kąt pomiędzy normalną, a promieniem załamanym.
Współczynnik załamania światła czyli n ośrodka drugiego względem pierwszego jest to iloraz prędkości rozchodzeni się światła w pierwszym ośrodku czyli v1 do prędkości rozchodzenia się światła w drugim ośrodku czyli v 2
