Złotowiciowce.

ZŁOTOWICIOWCE-CHRYSOPHYCEAE


Złotowiciowce są niewielką grupą organizmów, liczącą kilkaset gatunków. Ogromna większość to organizmy jednokomórkowe, przy czym, w odróżnieniu od gromady Glonów złocistych największa liczba gatunków należy do form wiciowcowych.

Wspólnymi cechami roślin tej gromady jest występowanie niewielu(1-2) stosunkowo dużych chromatoforów zawierających chlorofil, a także karotenoidów brunatnych (fukokasantyna) oraz żółtych (luteina). W odrużnieniu od przedstawicieli gromady Glonów złocistych chromatofory Złotowiciowców mają zabarwienie złotobrunatne, rzadziej tylko brunatne lub żółtawe. Skrobi brak, a materiałem zapasowym jest, tak jak u przedstawicieli klasy Różnowiciowców, tłuszcz występujący w postaci oleistych kropli oraz chryzolaminaryna.

Komórki ruchome (wiciowcowe i pełzakowate) nie tworzą ściany komórkowej, ciało ich jest zmienne w kształcie (często ma zdolności do tworzenia niby nóżek), a na przednim biegunie umieszczone są wici. Są to najczęściej dwie nierównej długości wici, przy czym dłuższa jest orzęsiona jak u Różnowicowciów. Jednak istnieje także szereg przedstawicieli o tylko jednej wici, dwóch równych wiciach, a nawet mających większą ich liczbę(3-4). W przypadku trzech wici trzecia jest krótka, gruba i funkcjonuje najprawdopodobniej jako organ chwytny, przytwierdzający organizm do podłoża (nazywana jest też, dlatego haptonemą). Często obecne są wodniczki tętniące oraz plamki oczne.

Wyżej uorganizowane formy zatracają ruch i wytwarzają sztywną ścianę komórkową zbudowaną z pektyn, czasem domieszką celulozy. U form tych znikają z reguły wici, plamki oczne i wodniczki tętniące, mogą się one jednak pojawić w tworzonych w procesie rozmnażania pływkach.

Dla Złotowiciowców szczególnie charakterystyczna jest zdolność tworzenia specyficznych stadiów przetrwalnikowych, zwanych cystami. Cysty takie powstają wewnątrz komórki wegetatywnej poprzez wytworzenie peryferycznej części protoplastu ściany pektynowej lub celulozowej, wysyconej związkami krzemu. Utworzone w ten sposób cysty są mniej więcej kuliste, opatrzone początkowo otworkiem w górnej części. Otworek ten zamykany jest od wewnątrz tzw. koreczkiem. Tak, więc ściana cysty składa się z dwóch części, co jest cecha charakterystyczną dla wszystkich glonów należących do gromady Chrysophyta. Cysty mają często charakterystyczną postać, a powierzchnia ich jest nierzadko różnie urzeźbiona. Z tego względu cysty są ważnym elementem w rozpoznawaniu poszczególnych jednostek taksonomicznych wśród Złotowiciowców.
Rozmnażanie jest prawie wyłącznie wegetatywne:
-u form ruchliwych (stadium wiciowcowe) przez przyrost podział podłużny, u -form nieruchliwych, opatrzonych ścianą komórkowa, poprzez tworzenie ruchomych pływek.