Autorem powieści "Krzyżacy" jest znany powieściopisarz Henryk Sienkiewicz. Książka ta została napisana w celu podtrzymania na duchu społeczeństwa. Powstała w XIX wieku. Sienkiewicz opisywał czasy począwszy od śmierci królowej Jadwigi, aż po czasy bitwy pod Grunwaldem, dodając własne wątki i wydarzenia. Pisarz pisząc "Krzyżaków" posługiwał się językiem z przełomu XIV i XV wieku.
Głównymi bohaterami tego utworu byli: Maćko z Bogdańca, młody rycerz-Zbyszko, Jurand i jego córka Danusia, królowa Anna Danuta oraz Jagienka. Wydarzenia opisywane w powieści opierają się na wątku miłosnym Zbyszka i Danusi. Tych dwoje młodych ludzi spotkało się w karczmie "Pod Lutym Turem", gdzie zatrzymał się dwór księżnej Anny Danuty. Jedną z dwórek była mała Danusia, w której Zbyszko zakochał się od pierwszego wejrzenia i za zgodą księżnej złożył dziewczynce śluby przysięgając jej wierność do końca życia.
Następnie w drodze do Krakowa Zbyszko chcąc się popisać przed swoją wybranką zaatakował krzyżackiego posła, który nie przyjmując szczerych przeprosin rycerza, skazał go na śmierć. W czasie egzekucji Danusia ocaliła młodzieńca zarzucając mu na głowę białą chustę.
Ojciec młodej dwórki proszony o zgodę na ślub, surowo tego zabronił. Powróciwszy na dwór Mazowiecki otrzymał godność rycerksą za uratowanie Anny Danuty. Wkrótce doszło do potajemnego ślubu między zakochanymi. Niedługo po tym dziewczynka została porwana przez rycerzy krzyżackich w celu zciągniecia do zakonu jej ojca. Po tym wydarzeniu Zbyszko pojadynkował się z Rotgieram. Wkoncu doszło do śmierci krzyżaka. Jurand wyruszył do zakonu krzyżackiego, aby odzyskać swoją córkę, jednak miał świadomość, że nawet jeżeli spełni rządania krzyżaków istnieje możliwość, iż jej nie odzyska. Jego przypuszczenia sprawdziły się w stu procentach, gdyż zamiast ukochanej córeczki krzyżacy przyprowadzieli mu inną dziewczynę, a jego samego wtrącili do lochów. Jedank po niedługim czasie wypuścili go na wolność przy czym ucięli mu język, aby nie mógł mówić oraz oślepili go, aby nie mógł nic widzieć. Mężczyzna był załamany psychicznie, zhańbiony i skazany tylko na siebie.
Wędrując nie wiadomo do kąd spotkał Maćka, Zbyszka i Hlawe, który rozpoznał, że stojący przed nimi żebrak to właśnie Jurand. Za tem zabrali go ze sobą i odwieźli do Spychowa.
Danusia została odbita z rąk krzyżaków przez Zbyszka, jednak nie wyrażała radość z tego powodu, gdyż złe traktowanie i głód sprawiły, że była chora i obłąkana, do tego stopnia, iż nie poznawała nawet swojego męża. Kilka godzin przed dotarciem do siedziby Juranda dziewczyna umarła. Zbyszko był pogrążony w żałobie, jednak nie przeszkadzało mu to w podjęciu koniecznych działań.
Po kilku latach, w których Maćko i Zbyszko jeszcze wiele razy pojedynkowali się z krzyżakami, doszło do zawarcia ślubu między młodzieńcem, a Jagienką, która była niezmiernie szczęsliwa z tego powodu, gdyż już od czasów, gdy Zbyszko był zakochany w Danusi, kochała się w nim bez wzajemności.
Około pięciu lat po ślubie doszło do wielkiej bitwy pod Grunwaldem między krzyżakami, a rycerzami polskimi. W pierwszych okresach wojny rycerze Polscy nie radzili sobie z krzyżąkami, jednak bitwa zakoczyła się wielkim zwycięstwem polaków. Po długotrwałej, zwycięskiej walce obaj rycerze wrócili do Bogdańcam gdzie żyli jeszcze długie lata.
Moja opinia na temat tej pięknej powieści jest jedno znaczna. Uważam, że jest to utwór uczący historii, pouczający i bardzo wzruszający.
Brutalne zachowanie krzyżaków oraz bohaterskie czyny Zbyszka, Maćka i Juranda bardzo mnie zaciekawiły jak i poruszyły moją wyobraźnię. Myślę, że autorowi tej powieści właśnie o to chodziło i przynaję, żę udało mu się to doskonale. Pomimo, że książka została napisana trudnym do zrozumienia językiem, co może się niektórym osobą nie podobać, mnie ta powieśc bardzo zafascynowała i spodobała mi się.
Wydaje mi się, że książka ta spodobałaby się każdemu, dlatego, że opowiada o wielkiej miłości, co napewno zaciekawiłoby dziewczyny, a także o bitwach i pojedynkach, co zainteresowałoby chłopców, dlatego polecam i zachęcam do przeczytania tej powieści.