• Tkanki okrywające roślin to skórka (epiderma) i korkowica (peryderma).
• Skórka jest jednolitą tkanką, zbudowaną przez żywe komórki niewiele różniące się od siebie. Ich zewnętrzne ściany wysycone są kutyną.
• Skórkę organów nadziemnych może pokrywać kutykula - warstwa różnych związków tłuszczowych, nie przepuszczająca wody i gazów. Niekiedy komórki skórki mogą różnicować się w rozmaite wytwory służące ochronie rośliny (włoski, kolce).
• Skórka korzeni nie ma szparek, a niektóre jej komórki zaopatrzone są w wyrostki - włośniki, usprawniające pobieranie roztworów z gleby.
• Peryderma zbudowana jest z 3 warstw zróżnicowanych tkanek (tkanki korkotwórczej, korka i felodermy), pełniących odmienne funkcje.
• Właściwą rolę ochronną pełni w perydermie korek, czyli tkanka zbudowana z martwych komórek o ścianach wysyconych suberyną. Korek powstaje dzięki działalności tkanki korkotwórczej.
• Do łączności ze środowiskiem zewnętrznym służą:
- w skórce - szparki z aparatami szparkowymi,
- w korku - przetchlinki.
• Skórka chroni młode, rosnące organy roślin wieloletnich i całe ciała roślin zielnych.
• Peryderma ochrania starsze organy roślin wieloletnich.
To tylko podsumowanie, bardzo tego dużo w załączniku, z rysunkami.