Znaczenie filozofii św. Franciszka w dzisiejszych czasach

Czy filozofia św. Franciszka potrzebna jest naszym czasom tak jak była potrzebna w średniowieczu?

Święty Franciszek był wielką indywidualnością epoki średniowiecza. Założył trzy zakony: franciszkanów, klarysek oraz tzw. dla świeckich. Zamiast zamkniętego w murach obronnych ascetycznego życia wprowadził model wędrownego kaznodziejstwa i utrzymywania się z jałmużny, dlatego jego zakony nazywały się zakonami żebraczymi. Postawa Franciszka eksponowana jest w ewangelii. Cechuje ją miłość do Boga, ludzi, przyrody i wierne naśladowanie Chrystusa. Święty Franciszek propagował dobrowolne ubóstwo, pokorę i braterstwo wszystkich ludzi. Zrezygnował z dostatniego życia pod dachem rodziców i zamienił je na ubogie, wśród trędowatych i żebraków.

Postawa, św. Franciszka mimo, że minęło już wiele stuleci jest ciągle aktualna.

Wielu współczesnych ludzi dostrzega konieczność pomocy innym. Ludzie, bowiem, żyją również w XXI w. na różnych poziomach materialnych. Są tak samo ludzie biedni, zagubieni którzy nie umieją sobie poradzić w życiu potrzebują pomocy i opieki. Zajmują się tym różne organizacje charytatywne, które podobnie jak niegdyś św. Franciszek starają się zmienić życie tych ludzi. Powstają domy noclegowe, w których chronią się bezdomni, a także jadłodajnie, dzięki którym mogą zjeść ciepły posiłek. Pani Ochojska organizuje pomoc dla ludzi dotkniętych kataklizmem wojny. Kontynuatorką działalności św. Franciszka była również siostra Teresa z Kalkuty, która pomagała biednym szczególnie w Indiach, ale także w innych państwach. Ludzie Ci są żywym dowodem na to, że postawa Biedaczyny z Asyżu ciągle znajduje naśladowców.

Współczesny człowiek akceptuje sposób pojmowania wiary propagowany przez św. Franciszka, bo jest to wiara radosna, pozbyta ascezy. Św. Franciszek uczył ludzi jak się mają cieszyć ze świata, który stworzył dla nich Bóg. To nauka św. Franciszka uświadamia również ludziom, że powinni się wyzbywać egoizmu i nienawiści do drugiego człowieka. Franciszkanizm uświadamia współczesnemu człowiekowi, że jest cząstką przyrody i powinien wszystkie stworzenia traktować z szacunkiem i miłością. W „Pieśni słonecznej” św. Franciszek zwracał się do słońca, księżyca jako do swoich braci. Uświadomił tym samym, że człowiek nie jest tylko jedną niewielką cząstką stworzenia, składającą się na całość życia Bożego. Franciszkanizm uczy miłości do przyrody, ale także nakazuje zachwyt nad jej pięknem. Jest to ciągle żywe przesłanie dla współczesnego człowieka, który wybudował swój świat coraz dalszy od naturalnego środowiska. Uświadamia mu również, że całkowite oderwanie się od natury jest niemożliwe i działa na niekorzyść człowieka.

Gdybyśmy stosowali się do nauki Biedaczyny z Asyżu byli byśmy ludźmi bardziej szczęśliwymi.