Najważniejsi bogowie greccy

Atena – wyskoczyła z głowy Zeusa, bogini-dziewica w zbroi. Atena, bogini mądrości, rozwagi i wojny, o przydomku Pallas, opiekowała się wszelkimi rzemiosłami, życiem społecznym i pracami kobiecymi, zwłaszcza tkactwem.

Apollo - Bóg piękna i słońca, swymi niewidzialnymi strzałami, czyli promieniami słonecznymi leczył choroby, a także - zabijał nagle ludzi. Apollina wyobrażali sobie Grecy jako pięknego, młodego mężczyznę, czcili go jako boga muzyki i poezji, opiekuna sztuki i nauki oraz przewodnika muz.

Artemis - Dziewica, bogini łowów, mściwa, niedostępna dla ludzi, zsyłała nagłą śmierć na kobiety w połogu. Ulubionym zwierzęciem bogini była łania, atrybutem półksiężyc.

Afrodyta - bogini miłości, córka Zeusa i Dione, według innej wersji zrodziła się fal morskich. Małżonkiem bogini był kulawy Hefajstos, którego zdradzała z Aresem. Atrybutem bogini były gołębie, róża i mirt.

Ares - Bóg krwawych wojen. Bogu temu poświęcone były wilk i pies, z ptaków jastrząb.

Zeus - Naczelny bóg nieba i ziemi, bóg światłości, zsyłał deszcze, grzmoty i pioruny. Jego małżeństwo z Herą było nieudane. Małżonkowie kłócili się często, Hera okazała się typową zazdrośnicą, a mąż zdradzał ją w przelotnych, częstych miłostkach z kobietami ziemskimi. Atrybuty Zeusa stanowiły: berło, piorun, orzeł, tarcza z frędzlami.

Demeter - Bogini ziemi, później wyłącznie płodów rolnych, a zwłaszcza łanów zboża. Demeter przypisywali Grecy wynalezienie młyna, ona też nauczyła ludzi uprawy jarzyn i bobu. Godłem Demeter były kłosy boża, narcyz, mak, ulubionym ptakiem żuraw.

Dionizos - Bóg winnej latorośli i mistycznego szału. Nauczył ludzi picia wina i "bachicznego", radosnego życia. Kult Dionizosa cechowały orgiastyczne, wesołe pochody, których miejscem były zazwyczaj góry i inne trudno dostępne miejsca. Obrzędy odbywały się wśród tańców, okrzyków, przy akompaniamencie hałaśliwej muzyki i bicia w bębny wprawiające uczestników w stan ekstazy. Symbolami Dionizosa były bluszcz i kiść winogrona.

Eros - Bóg miłości, przyjaźni, wierności. Przedstawiano go jako pięknego, skrzydlatego chłopca, sprawcę miłości. Dotykał on płonącą pochodnią, bądź ranił strzałami, które wypuszczał e swego łuku, bogów i ludzi powodowany jedynie kaprysem. Stałymi atrybutami boga były strzały, łuk, kołczan.

Hefajstos – Bóg ognia i sztuki kowalskiej. Jego atrybutem był miecz, młot lub obcęgi.

Hera - Największa bogini olimpijska. Opiekowała się przede wszystkim kobietami zamężnymi i życiem rodzinnym. Homer przedstawiał ją jako piękną i dumną kobietę, porywczą i bardzo zazdrosną o małżonka. Prześladowała kochanki Zeusa i ich dzieci. Ulubionym ptakiem bogini był paw, roślinami granat i lilia.

Hermes - Bóg sprytu i zręczności oraz złodziei. Hermes pełnił funkcję opiekuna dróg, heroldów, podróżnych, sprzedawców, handlarzy, rzemieślników i złodziei. Odprowadzał też dusze zmarłych do Hadesu. Atrybutami Hermesa były: szeroki kapelusz oraz ozdobne skrzydełka u nóg i kapelusza.

Helios - Bóg tarczy słonecznej, wyjeżdżał codziennie na rydwanie, pędził po wąskiej drodze środkiem nieba, wieczorem odpoczywał w falach Oceanu do świtu.

Hestia - Bogini ogniska domowego. Stałym miejscem pobytu Hestii był Olimp, na którym siedziała nieruchomo, dlatego osoby jej nie otaczano żadnymi legendami.

Hades - Bóg świata podziemnego. Hades był bezwzględny dla żyjących, imię jego Grecy wymawiali ze zgrozą. Atrybutami boga były drzewa cyprysowe i narcyzy, sadzone na grobach, oraz róg obfitości.

Nike - Bogini zwycięstwa, zsyłała zwycięstwo na wojnie, w czasie igrzysk sportowych i w przeciwnościach życiowych. Grecy wyobrażali ją sobie jako skrzydlatą kobietę z gałązką palmową w dłoni i z wieńcem na głowie.

Posejdon - Bóg mórz, rzek, wysp i półwyspów panował nad wszystkimi istotami żywymi wód morskich i lądowych. Władza jego rozciągała się również na żeglarzy i statki. Atrybutami władzy Posejdona był trójząb, którego uderzeniem wzniecał burze morskie i powodował trzęsienia ziemi. Poświęcone mu były konie i delfiny.

Fortuna - Tyche - Bogini szczęścia. Przedstawiano ją w postaci niewidomej kobiety, z rogiem obfitości i sterem.

Temida – Bogini sprawiedliwości, obyczaju i porządku. Atrybuty – w jednej ręce miecz w drugiej waga.

Kaliope - opiekunka poezji epickiej, dzierżyła tabliczkę z rylcem lub zwój książki

Klio - opiekunka historii, trzymała rozwinięty zwój.

Euterpe - opiekunka poezji lirycznej i gry na flecie. Aulos.

Melpomene - opiekunka tragedii, teatralna maska tragiczna lub maczuga.

Terpsychora - opiekunka tańca i pieśni, trzymała lirę i plektron.

Erato - opiekunka poezji miłosnej. Kitara.

Urania - opiekunka astronomii, cyrkiel i glob ziemski.

Polhymnia - opiekunka poezji chóralnej była przedstawiona w głębokiej zadumie bez żadnego atrybutu

Talia - opiekunka komedii, trzymała maskę komiczną, laskę pasterską lub wieniec bluszczu.

Hebe - Bogini młodości, usługiwała bogom podczas uczt.

Iris - Iryda - bogini tęczy, łączniczka nieba z ziemią i bogów z ludźmi nieraz ukazywała się na niebie.

Selene - Bogini tarczy księżycowej, przejeżdżała nocą po niebie na srebrnym rydwanie zaprzęgniętym w dwa rumaki.

Tanatos - Bóg śmierci, przedstawiany niekiedy jako młodzieniec z czarnymi skrzydłami.

Eileityia – Bogini porodów

Erynie - Trzy siostry Erynie: Alekto, Tysyfone, Megera podlegały władzy Hadesa. Grecy wyobrażali je sobie jako kobiety z wężami we włosach, krwawymi oczami, pochodniami i biczem w ręku.

Hypnos - Przebywał w Hadesie. Bóg snu, jego władza rozciągała się na bogów i ludzi. Przelatywał on nad nimi łagodnie uśmiechnięty, z kwiatem maku w dłoni.

Asklepios - syn Apollina i nimfy Koronis, bóg sztuki medycznej, uczeń centaura Chirona, uzdrawiał chorych. Kiedy zaczął ku przerażeniu Hadesu przywracać życie zmarłym, Zeus raził go piorunem w obawie, że zmieni odwieczny porządek świata. Po śmierci Asklepios został przeniesiony do gwiazd jako Wąż. Symbolami boga były: laska owinięta wężami, szyszka sosnowa, wieniec lauru. Ulubionym zwierzętami: koń i pies.

Hekate - Była boginią magii i czarownic. Wszystkie demony świata podziemnego jej podlegały. Wychodziła ona przy świetle księżyca na ziemię w otoczeniu duchów, demonów, wyjących psów i straszyła ludzi na rozstajnych drogach oraz na cmentarzach.