Na pierwszym planie obrazu Bruegela pt.” Pejzaż z upadkiem Ikara” jest przedstawiony rolnik. Można powiedzieć, że ten człowiek jest dość zamożny, świadczy o tym jego strój. Ma on na sobie długą sukmanę, przyozdobioną u dołu falbanami, na głowie kapelusz, koszulę z bufiastymi rękawami(nikt z biedniejszej ludności nie mógłby na taką sobie pozwolić), ostatnim i najbardziej charakterystycznym szczególe świadczącym o jego pozycji w społeczeństwie są buty(biedaków nie było na nie stać). Ma w ręku bata, którym popędza konia ciągnącego pług tuż przed nim.
Rolnik orze ziemię na niewielkim wzniesieniu, u podnóża którego pasie owce młody pastuszek. Młodzieniec jest skromnie ubrany, kapelusz ma zarzucony z tyłu na plecy i podpiera się na lasce. Sprawia wrażenie zamyślonego patrząc na bezchmurne niebo. Jego zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa niewinnych owiec. W wywiązaniu się z tego zadania pomaga mu jego wierny pies. Zwierze nie jest już pierwszej młodości, lecz stara się dotrzymać towarzystwa swojemu panu.
Na prawo od pasących się owiec, przy brzegu jest rybak. Próbuje on złowić rybę na przynętę wyciągniętą z metalowego kubka, leżącego tuż obok niego. Nad nim, na gałęzi siedzi ptak. Oferuje on mężczyźnie swój piękny trel, umilając mu tym samym oczekiwania na kolejną złowioną rybę.
Jedynym niebezpiecznym miejscem na morzu jest głębia, w której topi się Ikar. Z wody wystają tylko jego bezwładne nogi. Przez jego bezmyślność i głupotę został on pozbawiony najcenniejszego daru, jakim jest życie.
Niedaleko rozgrywanej tragedii młodzieńca, na tafli morza dumnie sunie trójmasztowiec. Widać, że na jego pokładzie jest sporo załogi, która uwija się na nim jak w ukropie, próbując rozwinąć żagle, kupcy dyskutują ze sobą o kupnie i sprzedaży.
Po lewej stronie statku, na maleńkiej wysepce można dostrzec ruiny zamku. W oddali, za zamkiem widać miasteczko. Jest w nim port, z którego być może wypłynął trójmasztowiec, prawdopodobnie jest ono najbliższym środkiem zaopatrzenia pastuszka, rybaka i rolnika.
Obraz Bruegela jest przedstawiony kolorystycznie, malowany jest jasnymi barwami. Artysta ujął w nim przebieg śmierci Ikara, bezradność społeczeństwa. Ukazał w nim także znaczącą rolę artystów w świecie, mianowicie dostrzeganie rzeczy, które nie są dostrzegane przez innych. Pokazał on ludziom ich bezmyślność w sprawach ludzkiego kresu i nie tylko. Dał im do zrozumienia, że nic nie jest równie ważne co ludzkie życie i nie powinni traktować go jak przygodę, która kiedyś musiała dobiec końca.