Interpretacja i analiza wiersza Stanisława Grochowiaka "Ikar".

Wiersz pt. "Ikar" pochodzi z tomu Agresty, napisanego w 1963r. przez poetę, prozaika - Stanisława Grochowiaka. Uchodzi on za jednego z głównych twórców tzw. pokolenia współczesności, który akcentuje swój bunt, odrębność za pomocą groteski oraz antyestetyzmu.

Utwór "Ikar" składa się z sześciu strof, trzy strofy mają równą ilość wersów, pozostałe różną. W wierszu możemy wyróżnić szereg użytych przez autora środków stylistycznych i retorycznych, są to głownie: epitety, porównania, przenośnie, anafory, apostrofy, itd.

Wiersz Stanisława Grochowiaka jest wierszem wolnym, pozbawionym reguł w zakresie budowy, z dużą ilością środków stylistycznych. Wszystko to ma za zadanie wzbudzić w nas jak największą refleksję, środki stylistyczne ukrywają jakby sedno utworu, zmuszają czytelnika do jak najgłębszego zanurzenia się w treść wiersza, jak również mają istotny wpływ na interpretację samego tekstu.

"Ikar" - jest bardzo pięknym wierszem, który obrazuje już na samym początku to co dzieje się z dzisiejszymi poglądami na temat wartości słowa piękno. Przeciętny człowiek ocenia piękno danej rzeczy kierując się jej wyglądem, wartością itp. Pięknem będą dla niego np. "porcelanowe nozdrza" ; "świecące oczy" - które tylko zdobią, a nie widzą ... . Autor próbuje właśnie ukazać nam, że to co jest naturalne, ludzkie, codzienne ... jest również piękne.

W micie o Dedalu i Ikarze pięknem nazwane zostało wzniesienie się obu bohaterów w przestworza, sam lot między chmurami. Stanisław Grochowiak w swym utworze uświadamia nam używając metafory, że jeżeli tylko takie sytuacje byłyby pięknem, to co byłoby pięknem dla takiej normalnej, przeciętnej kobiety, która dzień w dzień wykonuje swą ciężką domową pracę, przecież nie poderwie się nagle do lotu z balią, po to by doznać tego piękna - "w napowietrznych pokojach". Autor to określił: "Ależ jak chmura udźwignie balię".

To jej życie, codzienna praca, "śpiew ochrypły, twarz kobiety jak pole ; Usiane chrustem gonitwy, ptasich tropów - zakosów (...)" ; "stół do odpoczynku łokci", "krzesło do straży przy chorym" to wszystko jest takim naturalnym obrazem z życia, a życie jakie by nie było .... to zawsze było, jest i będzie - po prostu piękne... .

Drugim przypadkiem jest Brueghel, który w XVI wieku namalował słynny obraz "Upadek Ikara". Autor wiersza stwierdza: "Wykląć Brueghla, bo dopiero w drugim Ikar jak mucha (...)" ... Stanisław Grochowiak potępia konspekt samego obrazu, a mianowicie przedstawienie wołu, a nie Ikara na pierwszym planie. Według mnie samo postawienie Ikara na drugim planie obrazu wynika z orientacji Brueghla na temat piękna. Dla niego dzieło, które przedstawiałoby Ikara w skali 1:1 wbitego w ziemię, byłoby kompletnym kiczem, a dla S. Grochowiaka pięknem, bo byłby to obraz naturalny, wprost wzięty z życia, a nie przedstawiający Ikara jako "Cukrzaną chmurką na lepkim patyku".

Podsumowując, Stanisław Grochowiak zrobił naprawdę "dużo dobrej roboty"... ten wiersz ma celu otworzyć ludziom oczy, żeby nauczyli się oni dostrzegać prawdziwe kolory życia, te radosne, a czasami nawet smutne. Życie jest właśnie takim naturalnym obrazem, przed którym staje każdy z nas i nieważne czy to jest człowiek zamożny, czy biedny .... , obraz zawsze będzie przedstawiał piękno, tylko, że teraz to już od nas zależy czy będziemy umieli je w nim dostrzec ...