Charakterystyka porównawcza Atygony i Ismeny.

Antygona i Ismena w tragedii Sofoklesa pt. „Antygona” to siostry, córki Edypa i Jokasty. Mieszkają w Tebach, którymi włada brat ich matki- Kreon. Gdy po śmierci swych braci- Polinika i Eteoklesa- Kreon wydaje zakaz grzebania zwłok Polinejkesa, wówczas okazuje się, jak bardzo siostry różnią się charakterami, usposobieniem i przekonaniami.
Antygona jest osobą odważną i zdecydowaną. Po ogłoszeniu zakazu Kreona nie waha się i natychmiast podejmuje decyzję pogrzebania zwłok brata. Postanowienie króla nic dla niej nie znaczy: ‘’Niczym, on nie ma nad moimi prawa”. Antygona kocha Polinika: ‘’By kochanemu bratu grób usypać’’ i jest dla niej oczywiste, że obu braciom należy się godny pochówek. Kobieta kieruje się również respektem dla praw boskich, gdyż wie, że nie wolno ich znieważać i że najważniejsze jest posłuszeństwo bogom, a nie wujowi. Antygona zdaje sobie sprawę, że nie jest ważne to, co na ziemi, lecz to, co czeka ją po śmierci. Córka Edypa jest stanowcza i nieugięta, nie boi się kary, jaka czeka ją po złamaniu zakazu władcy, czyli śmierci. Do końca jest wierna swoim przekonaniom i z dumą je wygłasza.
Z kolei Ismena to całkowite przeciwieństwo Antygony. Dziewczyna jest lękliwa, słaba. Boi się sprzeciwić Kreonowi i odmawia siostrze pomocy w pogrzebaniu zwłok Polinika. Ismena zdaje sobie sprawę jaka kara czeka osobę, która złamie zakaz króla i boi się tego: ‘’Posłuszna będę władcom tego świata, Bo próżny opór urąga rozwadze ’’Mimo, że kocha rodzeństwo, to krytykuje postanowienie Antygony i w pewnym momencie próbuje nawet odwieść siostrę od tego nierozważnego kroku. Ismena uważa, że kobieta jest istotą zbyt słabą i musi wobec tego ulegać mężczyźnie i podporządkowywać się jego rozkazom. że, postać Ismeny wypada w dramacie stosunkowo niekorzystnie, ponieważ odnosi się wrażenie, że ja na jej tle uwidaczniają się cechy Antygony.
Jak już wspomniałem autor ukazuje kontrast między siostrami. Ismena to przykład słabej, delikatnej kobiety podporządkowującej się władzy Kreona. Antygona ani na chwilę nie żałuje swej decyzji. Jest z siebie dumna, że spełniła swój obowiązek religijny. Wie jak ważna jest miłość. W czasie rozmowy z Kreonem mówi: ‘’Współ kochać przyszłam, nie współ nienawidzić.” Odrzuca chęć podjęcia połowy kary przez jej siostrę mówiąc: „Hades i zmarli wiedzą, kto to zdziałał. Słowami świadczyć miłość – to nie miłość.” Zostaje zamurowana, a następnie powiesza się i ginie wraz ze swym narzeczonym Hajmonem, synem Kreona.
Moim zdaniem zarówno Antygona i Ismena to postacie, od których możemy się sporo nauczyć. Osoba Antygony uświadamia, że zawsze powinniśmy bronić tego co uważamy za słuszne i mamy prawo do własnego zdania. Ismena zaś uczy rozwagi oraz racjonalnego myślenia.