Miłość.

Miłość- dla każdego z nas jest czym innym.
Wielu filozofów na przestrzeni wieków próbowało dowieść tego czym ona jest. Uważam, że najlepszym określeniem miłości są słowa H. Elzenberga „ Miłość to radość z cudzego istnienia”.
Pierwszym argumentem na poparcie postawionej tezy jest miłość niezwykłych postaci chrześcijańskiego świata. Matka Teresa z Kalkuty, Jan Paweł II – przykłady takich osób można mnożyć w nieskończoność. Pokochali oni bowiem bezdomnych, chorych i odrzuconych. Wchodzili między nędzarzy, żyli ich życiem. Nie nawracali na siłę, starali się pokazać prawdziwe człowieczeństwo a także wzór chrześcijanina i właśnie niesienie pomocy potrzebującym sprawiało im radość. Pomagali im nie tylko materialnie, ale i duchowo. Prawdziwa miłość to miłość bezinteresowna.
Kolejnym argumentem na potwierdzenie tezy jest literacka historia Tristana i Izoldy. Mimo rozłąki i wszelkich przeciwności kochali się na śmierć i życie, nic nie było w stanie ich rozłączyc.. Wiedzieli, że prawdopodobnie nigdy nie będą razem, gdyż zarówno Tristan, jak i Izolda weszli w związek małżeński z kimś innym. Jednakże świadomość, że druga połówka wciąż kocha i jest tuż niedaleko utrzymywała ich przy życiu. Ciężko ranny Tristan zmarł po usłyszeniu pogłoski, że Izolda nie przyjedzie do niego podczas ostatnich chwil życia, dziewczyna zaś umarła u boku nieżyjącego już ukochanego. To jest prawdziwa miłość dwojga ludzi, których rozłączy tylko śmierć..
Ostatnim argumentem na potwierdzenie tezy jest miłość rodzicielska. Rodzice bezinteresownie kochają swoje dzieci. Nawet gdy pociecha zejdzie na złą drogę lub trafi na nieodpowiednie towarzystwo rodzice nadal będą ją kochali, a przewinienia szybko wybaczą. Darzą też oni swoje dzieci szczególnym, charakterystycznym, niepowtarzalnym uczuciem, gdyż każdy jest inny i oni te różnice potrafią dostrzec i docenić. Największa jest miłość matki, która w bólach i cierpieniu nas rodziła, tylko dlatego żeby dać nam bezcenny dar jakim jest życie, wielki dar. Każdy z nas jest owocem miłości rodzicielskiej.
Miłość to szczęście płynące z zauważania obecności drugiego człowieka, to dostrzeganie jego niepowtarzalności, to widzenie jego zalet, ale też również wad i przywar. Gdy chce się drugą osobę upodobnić do siebie i zrównać ze sobą, to nie jest to miłość. Prawdziwa miłość to akceptacja drugiego takim, jakim jest. Miłość to cieszenie się z faktu, że dana osoba istnieje i odgrywa znaczącą rolę w naszym życiu.
Miłość to poświęcenie, przyjaźń, szczerość, zaufanie i bezgraniczna wiara w drugą osobę.