Normy prawne

Normy prawne obowiązujące w państwie mają zróżnicowanie pochodzenie. Mogą być ustalane przez rządzących , którzy w ten sposób realizują swoje programy polityczne. Powstają też wyniku bieżących wydarzeń – rozwiązują dany problem społeczny. Termin źródła prawa może być rozumiany dwojako: * formalne źródła prawa- wszelkiego rodzaju akty prawne , np. ustawy * materialne źródła prawa-czynniki wpływające na jego kształt , takie jak sytuacja ekonomiczna , polityczna czy społeczna danego kraju. Zagadnieniom źródeł prawa w Polsce poświęcono trzeci rozdział Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej . Stanowią je : konstytucja , ustawy , ratyfikowane umowy międzynarodowe , rozporządzenia oraz akty prawa miejscowego. W zapisach konstytucyjnych wskazano ponadto akty prawne obowiązujące tylko jednostki podległe wydającemu je organowi . Należą do nich np. Uchwały Rady Ministrów , zarządzenia prezesa Rady ministrów , poszczególnych ministrów oraz prezydenta . Nie mogą one wpływać bezpośrednio na sytuacje prawną obywateli. Oznacza to , że urzędnikowi nie wolno podejmować decyzji dotyczących osób prywatnych wyłącznie na podstawie zarządzeń ministrów – musi powołać się na źródło powszechnie obowiązującego prawa , np. ustawę. Każdy , kto jest zainteresowany rozwiązywaniami prawnymi danej kwestii , powinien mieć możliwości dokładnego poznania określonego źródła prawa, np. ustawy Publikacja q udostępniająca tego rodzaju informacji nazywa się źródłem poznania prawa . Możemy je podzielić na : * oficjalne – np. Dziennik Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej , Monitor Polski , Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, dzienniki urzędowe organów władzy państwowej lub samorządowej . * nieoficjalne – publikacje umożliwiające ustalanie treści prawnych , np. gazety , książki , wiadomości mogą też być przekazywane za pośrednictwem Internetu , radia lub telewizji . Prawo wspólnotowe jaki źródło prawa w Polsce . Sposób funkcjonowania Unii Europejskiej jest określany przez prawo wspólnotowe . Jego źródło stanowią akty prawne tworzące : * źródła pierwotne – np. traktaty założycielskie , traktaty zmieniające je oraz umowy akcesyjne ;tego typu akty maja umowy międzynarodowe , ratyfikowane na podstawie ustaw lub referendów . * prawo wtórne - między innymi rozporządzenia , dyrektywy , decyzje , zalecenia , opinie: akty te nie są ścisłe z zhierarchizowane . Rozporządzenia obowiązują w całości i sa przestrzegane przez każde państwo członkowskie Unii Europejskiej . . Wydają je Rada Unii Europejskiej , Komisja Europejska oraz Parlament Europejski wspólnie z Radą Unii Europejskiej . Sędziowie polskich sądów muszą uwzględnić te akty w takim samym stopniu jak przepisy rodzime. Rozporządzenia wspólnotowych nie można jednak opublikować w Dzienniku Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej ani włączyć do polskiego prawa poprzez powielanie ich zapisów w krajowych ustawach . W razie sprzeczności ustawy z rozporządzeniem Unii Europejskiej państwo ma obowiązek dostosować jej treść do prawa wspólnotowego . Dyrektywy wskazują cele , które maja zostać osiągnięte przez państwo członkowskie , a także terminy ich realizacji. W tym zakresie są wiążące . Pozostawiają jednak państwom swobodę w kwestii form i metod dochodzenia do celów . Norma prawna przewidziana dyrektywą zaczyna obowiązywać dopiero wtedy , gdy dane państwo przyjmie ja w formie aktu prawa krajowego na przykład ustawy lub rozporządzenia. Decyzje maja charakter indywidualny , czyli dotyczą jednej sprawy albo sytuacji. Kieruje się je do ściśle określonych adresatów, dla których są wiążące, Jeśli dana decyzja nie obejmuje wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej wówczas jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej , lecz poddawana bezpośrednio do wiadomości adresatów : państw członkowskich , osób fizycznych lub prawnych . Zalecenia i opinie należą do tak zwanego miękkiego prawa i nie sa wiążące dla państw członkowskich . Wydają je jednak organy cieszące się dużym autorytetem , na przykład Komisja Europejska czy Parlament Europejski , dlatego państwa członkowskie starają się do nich dostosować . W zaleceniach sugeruje się podjęcie wskazanych działań , zaś opinie to oceny określonych zagadnień .