Charakterystyka Małego Księcia Mały Książę to tytułowy bohater utworu A. de Saint Exupery’ego. Ten „niezwykły mały człowieczek” niespodziewanie znalazł się na Saharze. Mały Książę to czarujące dziecko o kruchej budowie ciała. Jasne włosy chłopczyka oraz jego sympatyczna i śliczna twarz są odzwierciedleniem prostodusznej i naiwnej osobowości. Książę jest mieszkańcem planety B-612, niewiele większej od małego domu. Życie Małego Księcia jest bardzo smutne, a jedyną rozrywką chłopca na jego planecie są zachody Słońca. Symbolizuje wartości istotne dla świata dzieci. Na Ziemi uczy się prawie wszystkiego. Jego zachowanie jest typowe dla małego dziecka – zadaje dużo pytań, jest żywiołowy w wyrażaniu swych nastrojów. Pragnie wyłącznie znaleźć przyjaciela i być kochanym. Książę jest podróżnikiem, a jego podróże mają znaczenie symboliczne, bo chłopiec szuka prawdy o sobie, prawdziwej przyjaźni i miłości. Mały Książę nigdy nie kłamał, nigdy też nie odpowiadał na zadane pytania. Wierzył innym. Potrafił z każdym rozmawiać, szanował poglądy rozmówców. Umiejętnie dobierał partnerów do dialogu. Kochał swoją różę, choć początkowo nie był pewny swych uczuć i właśnie dlatego wyruszył w podróż. Mówił, że był za mały, aby kochać, lecz później zrozumiał, że choć tyle jest róż, dal niego istnieje tylko jedna. Książę nauczył się „patrzyć sercem”. Chłopczyk zrozumiał, że bardzo ważna w życiu każdego człowieka jest przyjaźń, miłość i odpowiedzialność za tych, których się kocha. Zrozumiał również, że konieczny jest szacunek do innych ludzi. Daje w końcu ukąsić się i zabić, ponieważ tylko w taki sposób może powrócić do ukochanej. Mały Książę to wyjątkowa postać. Do końca swego życia myślał, że „Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela”.
Małego Księcia, tytułową postać książeczki autorstwa Antoine de Saint-Exupery'ego, widzimy po raz pierwszy na Saharze, kiedy prosi pilota samolotu tam rozbitego o narysowanie mu baranka. Dowiaduje my się także, iż chłopiec pochodzi z asteroidy o nazwie B-612. Mały Książę jest istotą o wątłej budowie. Jest blondynkiem z kręconymi włoskami, a sympatia, jaka na pierwszy rzut oka wzbudza jego prześliczna twarz, jest obrazem jego niewinności i ufności. Chłopiec ten nie znał kłamstwa i nie mógł też pojąć, jak ktokolwiek inny mógłby mówić coś, co nie jest prawdą. Wiele rozmawiał z bardzo różnymi postaciami i od każdego rozmówcy umiał wyciągnąć jakieś cenne informacje. Książę uwielbiał oglądać zachody słońca, a że planeta, na której przebywał, była malutka, mógł robić to właściwie na okrągło... Oprócz tego prowadził bardzo długie rozmowy ze swoja przyjaciółką, Różą. Nasz bohater, ponieważ był jednak dzieckiem, uwielbiał zadawać pytania - zwłaszcza trudne i niewygodne. Kiedy jednak ktoś pytał jego, nie lubił odpowiadać. Był bardzo żywiołowy i zawsze szczerze reagował. Przykładowo, kiedy raz pilot zlekceważył go, mając, w swoim mniemaniu, ważniejsze sprawy, chłopak był zły, a zaraz potem płakał. Największym uczuciem książę darzył różę, jedyną roślinę na swojej planecie. Nigdy jednak nie uzyskał odpowiedzi na pytanie, czy ona także go kocha. Dlatego zaczął podróżować - miał zamiar znaleźć w ten sposób odpowiedź na pytanie o miłość. Najpierw wydawało mu się, że w jego wieku za wcześnie na miłość, potem jednak zmienił zdanie i wiedział, że kocha różę. Dzięki podróży ten chłopiec zrozumiał, iż miłość czy przyjaźń pociągają za sobą odpowiedzialność i trzeba dbać o to, co się pokochało. Pojął także, jak ważne jest szanowanie drugiej osoby - zawsze i wszędzie. Dlatego musiał wracać i znów opiekować się różą. Dla mnie ten bohater to przede wszystkim idealista i marzyciel. Miał same zalety, umiał odkryć w ludziach ich własne marzenia. Dorośli, ucząc się od niego, byliby lepsi i piękniejsi. Wzruszyła mnie jedna z ostatnich myśli księcia, który stwierdził, że przyjemnie jest wiedzieć, iż ma się bliską osobę, nawet w chwili śmierci.