Zbyszko z Bogdańca

"Zbyszko z Bogdańca to główny bohater powieści H. Sienkiewicza pt. "Krzyżacy". Miał on osiemnaście lat i był giermkiem swego stryja Maćka z Bogdańca. Na rycerz pasował go książę Janusz Mazowiecki za uratowanie księżnej przed turem. Zbyszko wiele podróżował wraz ze swoim stryjem. W czasie tych podróży stoczył wiele zwycięskich pojedynków.

Młodzieniec miał długie blond włosy. Był wysoki, barczysty i przystojny. Zbyszko odznaczał się wielką siłą fizyczną. Potrafił naciągnąć kuszę bez korby i wycisnąć sok ze świeżo uciętej gałęzi. Świetnie władał różnymi rodzajami broni - mieczem, toporem i kopią. Wygrał wszystkie pojedynki, nawet ze starszymi i bardziej doświadczonymi rycerzami, jakim był na przykład Rotgier.

Podobnie jak prawie wszyscy ludzie w średniowieczu rycerz z Bogdańca nie potrafił czytać ani pisać. Umiejętność czytania i pisania posiadali przeważnie księża.

Był porywczy. Zaatakował posła zakonu, aby dokonać ślubów. Zbyszko wiele razy wykazał się odwagą. Na przykład przyjmował każde wyzwanie na pojedynek, nawet ze starszymi rycerzami. Wyróżniał się honorem, przyjął karę śmierci. Był opiekuńczy. Udowodnił to, gdy bardzo czule zajmował się Danuśką. Imponował wytrwałością podczas poszukiwań Danuśki. Był uparty. Zawsze bronił swoich racji. Przestrzegał prawa rycerskiego i walczył według niego. Młody rycerz szanował starszych. Świadczy o tym fakt, iż nie był mu obojętny los "starca".

Marzenia młodzieńca zmieniały się wraz z sytuacją, z jaką się spotykał. Na początku powieści pragnął dotrzymać ślubów złożonych Danusi. Natomiast, gdy została ona porwana, marzył o znalezieniu przyszłej żony. Kiedy Danuśka zmarła pragnął zemsty na Krzyżakach.

Według mnie ta postać jest pozytywna, godna naśladowania i szlachetna. W powieści jest opisany duży i ważny "kawałek" życia Zbyszka.
Młodzieniec budzi moją sympatię i na długo pozostanie w mojej pamięci. Na pewno każdy chciałby mieć takiego towarzysza."