Zbyszko z Bogdańca to młody honorowy rycerz, herbu Tępa Podkowa. Nie miał ojca, ale za to wspaniałego stryjka Maćka. Zbyszko był pięknym, dobrze zbudowanym , młodym mężczyzną. Miał długie, gęste, jasne włosy i wesołe spojrzenie. Zwracał na siebie uwagę dumną postawą.
Chłopak był bardzo porywczy, nie zastanawiał się nad swoim postępowaniem. Był ambitnym we wszystkim co robi. Odwaga była jego atutem. Zawsze kochał Danusię, później się z nią ożenił .
Miał bardzo silny charakter ,dlatego ciężko było go skłonić do kłamstw. Był bardzo szczerym i uczciwym człowiekiem. Zawsze mówił prawdę. Nigdy nie tracił nadziei nawet w najtrudniejszych chwilach swego życia. Miał wielu przyjaciół ,ale też i wrogów. Najbardziej nienawidził Krzyżaków ,ponieważ oni więzili i doprowadzili do śmierci Danuśki. Przyjaciół natomiast darzył życzliwością i okazywał im dużo ciepła.
Zbyszko zachowywał się wobec Danusi uczciwie i przyzwoicie, ponieważ była to jego pierwsza młodzieńcza miłość. Dopiero po jej śmierci bliżej poznał Jagienkę. Z którą później się ożenił.
Zbyszko z Bogdańca to szlachetna postać. W trakcie powieściowych wydarzeń Zbyszko dorośle przeżywa głęboką miłość, pokonuje niebezpieczeństwa w czym pomaga mu odpowiedzialność i mądrość. Bardzo przeżywa śmierć Danusi, ale z czasem poznaje nową dziewczynę Jagienkę, z którą układa sobie nowe życie.
Tuż przy nim za stołem siedział młodzieńczyk o długich włosach i wesołym spojrzeniu
Nie daj Bóg, abych ja hańbę od śmierci wolał. Jam to uczynił: Zbyszko z Bogdańca!
Herbu jesteśmy Tępa Podkowa, a zawołania Grady!
Iże najcudniejsza i najcnotliwsza dziewka na świecie jest panna Danuta Jurandówna ze Spychowa