Napisz rozprawkę, w której uzasadnisz, że śmiech niekiedy może być nauką. Odwołaj się do przykładów z literatury lub filmu, ewentualnie z obu tych dziedzin.

Śmiech jest powszechnie uważany za objaw wesołości , może mieć charakter pozytywny lub wręcz odwrotnie - może być negatywny, ironiczny. Poczucie humoru ma duży wpływ na nasze życie, to dzięki niemu potrafimy podejść z dystansem do siebie oraz otoczenia, ale także jesteśmy mniej zestresowani i bardziej towarzyscy. Śmiech jest także bardzo przyjemną formą nauki, co postaram się udowodnić poniższymi argumentami.
Na wstępnie napisze o bajce autorstwa Aleksandra Fredry pt. " Paweł i Gaweł". Utwór opowiada o tytułowych bohaterach, którzy mieszkali w jednym domu, lecz nie potrafili uszanować siebie nawzajem . Gaweł, pełen energii, nie zważając na prośby Pawła o ciszę, robił jeszcze większy hałas i zamieszanie. Paweł chcąc się zemścić na lokatorze , zamienił swoje mieszkanie w jezioro. Autor w humorystycznych słowach uświadamia czytelnikom jak katastroficzne skutki może mieć egoizm prowadzący do kłótni. Do interpretacji tej zabawnej, lecz pouczającej bajki najlepiej posłużyć się znanym przysłowiem : "zgodna buduję, niezgoda rujnuje".
Teraz z kolei przejdę do komedii pt. "Skąpiec" autorstwa Moliera. Jak mówi nazwa gatunku dzieła , "Skąpiec " jest pełen komizmu. Główny bohater Harpagon był bardzo skąpy i chciwy . Jego egoizm prowadził jego własne dzieci do rozpaczy. Oszczędzał dosłownie na wszystkim , nawet na jedzeniu. Mężczyzna wobec innych ludzi był oschły i żywił do nich pogardę, a uczucia swoich dzieci wręcz lekceważył . Jego jedynym przyjacielem była szkatułka złota. Autor ma na celu ośmieszenie Harpagona oraz jego wad. Każdy czytelnik , który przeczyta "Skąpca" na pewno zastanowi się nad swoim stosunkiem do pieniędzy i przeanalizuje swój system wartości.
Na koniec wspomnę o filmie pt. " Życie jest piękne " reżyserstwa Roberta Benigni'ego. Jest to film komediowy, który podejmuje bardzo trudną i odległą gatunkowi tematykę holocaustu i zagład Żydów. Główny bohater Guido, który jest Żydem przybywa do Toskanii, gdzie żeni się i zakłada rodzinę. W między czasie wybucha II wojna światowa. Guido jest człowiekiem niezwykle pogodnym i radosnym, ma ogromny dystans do siebie oraz poczucie humoru i bardzo kocha życie. Kiedy zostaje siłą uprowadzony wraz z kilkuletnim synkiem do obozu koncentracyjnego, próbuje przekonać Giosuego, że pobyt w obozie jest jedynie pewną formą zabawy, w której główną nagrodą jest czołg. Pomimo bardzo trudnych warunków dla syna jest w stanie zrobić wszystko i razem cieszą się z każdego przeżytego dnia. Radość, którą wnieśli do obozu śmierci jest niespotykana. Mężczyźnie przyszło zapłacić najwyższą cenę za ocalenie synka, lecz nawet minutę przed śmiercią nie dał po sobie poznać, że się boi i jest smutny. Ten film ma niezwykle ważne przesłanie dla wszystkich bez względu na wiek, uczy nas, że powinniśmy zawsze cieszyć się z życia i mieć dystans do siebie bez względu na okoliczności.
Podsumowując mogę śmiało stwierdzić, że śmiech jest jedną z najprzyjemniejszych metod nauki. Czasami z pozoru zwykła bajka ma głębokie przesłanie. Ale poczucie humoru powinno nam towarzyszyć przede wszystkim w codziennym życiu. To dzięki niemu uczymy się przyjaznych relacji z drugim człowiekiem oraz dążenia do wyznaczonego celu, bez względu na porażki.