Kukułka
Najwygodniejszy chyba sposób wychowu piskląt przyswoiła sobie kukułka, powszechnie zwany tak ptak, rozmiarami i ubarwieniem przypominający nieco krogulca. Nie buduje gniazd i nie troszczy się tez ani o jaja, ani o młode. Jakże więc się dzieje, że ród kukułczy nie wymiera? Kukułka znosi jaja w gniazdach innych ptaków i im pozostawia wychów młodych. Jej pisklęta same potrafią same potrafią zadbać o to, aby w obcym gnieździe szczęśliwie przeżyć. W krajach europejskich kukułka podrzuca jaja do gniazd 20-30 gatunków drobnych ptaków, przede wszystkim wróblowatych, jak na przykład pliszki siwej, piegży, kopciuszka, świergotka drzewnego, gęsiorka, trzcinniczka lub pleszki. Od połowy maja do początku lipca znosi 15-20 jaj, ale każde w innym gnieździe. Korzystając z chwili nieobecności gospodarza przylatuje do gniazda, wybiera jedno jajo, połyka je i szybko zastępuje swoim własnym. I na tym kończy się jej troska o przyszłe pokolenie. Losem jaj czy piskląt się nie interesuje. Jajo kukułki wielkością, kształtem i ubarwieniem jest zawsze podobne do jaj właściciela gniazda. Nie potrzeba jednak go tak długo wysiadywać jak jaja piastunów, zazwyczaj trwa to 11-13 dni. Pisklę kukułki lęgnie się równocześnie z pisklętami opiekunów albo nawet i wcześniej. Mniej więcej w 10 godzin po wylęgnięciu w młodej kukułce budzi się dziedziczny instynkt wyrzucenia z gniazda wszystkiego, co jej przeszkadza. Wsuwa się więc pod jajo lub pisklę, bierze je na grzbiet i posuwając się tyłem ku skrajowi gniazda zrzuca na dół. W kilka chwil opróżnia w ten sposób gniazdo i ma gwarancje, że wszystek pokarm, który otrzymywałyby wyrzucone pisklęta, będzie mieć wyłącznie dla siebie. Gospodarze są zawsze jej postępowaniem oburzeni, ale bezradni; własnym pisklętom nie mogą już pomóc. Instynktownie opiekują się tylko kukułką w gnieździe, własne pisklęta poza gniazdem są dla nich w tej fazie lęgowej obce. Pisklę kukułki opuszcza gniazdo po około 21 dniach. Kukułka przebywa wszędzie, gdzie są drzewa, ale raczej unika gęstych lasów. Żywi się owadami. Jej przysmakiem są duże gąsienice motyli. Jest ptakiem wędrownym. Przylatuje do nas w kwietniu i maju, a odlatuje w sierpniu i we wrześniu. W Polsce występuje średnio licznie. To ptak chroniony.
Płomykówka
Na próżno szukalibyście gniazda płomykówki, nocnego ptaka o wielkich oczach, na drzewach. Przeważnie bywa ono ukryte między belkami na ciemnych strychach kościołów, wież, zamków, wysokich domów, wiatraków i w stodołach. Właściwie nie jest to typowe gniazdo, płomykówka składa bowiem białe okrągłe jaja na gołym podłożu. Znosić jaja zaczyna dosyć wcześnie, bo już na początku kwietnia, czasami jeszcze wcześniej; w marcu i lutym, a kończy aż w sierpniu. Podczas gdy wiele innych ptaków składa dziennie jedno jajo, płomykówka nie spieszy się. Po zniesieniu jaja pozwala sobie na dwa, nawet więcej dni odpoczynku i dopiero potem pojawia się następne. Zanim zniesie 4-7 jaj, mija trochę czasu. Spróbujcie obliczyć ile to dni trwa? Gdyby najwcześniej zniesione jaja leżały w gnieździe przez miesiąc i nie wysiadywała ich samica, pewno by oziębły i pisklęta by się z nim nie wykluły. Dlatego samica zaczyna wysiadywać, gdy złoży pierwsze jajo. To znaczy, że po około 30 dniach pisklęta nie wykluwają się równocześnie, jak to bywa na przykład u bażantów, lecz stopniowo. Między pierwszym a ostatnim pojawiającym się pisklęciem różnica wieku wynosi nawet kilka tygodni, co niejednokrotnie okazuje się dla nich tragiczne. Jaja wysiaduje tylko samica, a samiec przynosi pokarm.