Radio jako nośnik reklamy, obok swoistych zalet posiada także charakterystyczne dla tego medium wady. Najważniejsze z nich to:
Przekaz radiowy jest nietrwały. Prawdopodobieństwo dotarcia pojedynczej reklamy do słuchacza nie jest duże, więc wymagana jest jej częsta emisja, co z kolei powoduje zagrożenie znudzenia odbiorców. Aby tego uniknąć należy przygotować kilka wersji danej reklamy i nadawać je rotacyjnie. Istotnym jest także to, że słuchanie radia wymaga mniejszej koncentracji niż oglądanie telewizji czy czytanie prasy, dlatego łatwo o przeoczenie treści przekazu.
Radio jest medium jednowymiarowym. Brak obrazu sprawia, że utrudniona jest identyfikacja marki, a szczególnie jej wizualnej strony. Konieczne są specjalne zabiegi, by efekty dźwiękowe, muzyka i opisy zastąpiły aspekty wizualne reklamy. Efekt dźwiękowe pozwalają określić scenerię, w której rozgrywa się reklama, natomiast muzyka jest potężnym narzędziem przyciągania uwagi radiosłuchaczy i wywoływania u nich określonych uczuć.
Ulotność przekazu. Wpływa to na tworzenie tekstów reklamowych. Unikać należy więc tekstów długich i wymagających dużej koncentracji uwagi oraz podawania szczegółów takich jak adres czy telefon (mało jest osób mających pod ręka kartkę i długopis). Prowadzi to do trudności z przekazywaniem skomplikowanej treści mogącej zawierać ewentualne zalety.
Fragmentacja audytorium. Duża liczba stacji i możliwości programowych przysparza reklamodawcą kłopotu. Po pierwsze, ponieważ spoty radiowe są stosunkowo niedrogie, agencje uzyskują mniejszy procent od spotu, niż gdyby umieszczały tę samą liczbę reklam w innych mediach. Po drugie, badania audytorium radiowego często trudno ocenić oraz porównać z wynikami badań audytorium innych środków przekazu. W zawiązku z tym media planner w agencji musi pracować ciężej przy mniejszym zysku.
Trudności w uzyskaniu danych z badań. Duża liczba stacji radiowych, wysoki procent słuchaczy poza domem oraz stosunkowo niskie wskaźniki słuchalności poszczególnych stacji lub przedziałów czasowych sprawiają, że radio stanowi poważny problem dla badaczy. Brak zróżnicowania programowego.