W Pustyni i w Puszczy.

Staś Tarkowski jest głównym bohaterem powieści H. Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy". Chłopiec z pochodzenia jest Polakiem, chociaż urodził się w Port-Saidzie. Jego tata to Polak, mama zaś Francuzka, która niestety przy narodzinach chłopca zmarła.
Staś jest wysportowanym, wyższym od innych, czternastoletnim chłopcem. Pod wpływem podróży sylwetka Stasia zmieniła się – stał się silniejszy, bardziej zwinny i zahartowany.
Chłopiec jest bardzo towarzyski i wesoły. Łatwo nawiązuje kontakty z innymi ludźmi. Zna wszystkich współpracowników ojca, chętnie z nimi rozmawia. Kontakty towarzyskie ułatwia mu znajomość języków obcych. Jako bardzo dobry uczeń biegle włada językiem angielskim, francuskim, polskim, a nawet arabskim i ki-swahili.
Staś chętnie poznaje nowe rejony i nowych ludzi. Chłonie wszystkie informacje. Jest troszkę zarozumiały i chełpliwy, zwłaszcza wobec Nel, którą traktuje z wyższością, a to dlatego że uważa się za dorosłego i doświadczonego. Bardzo lubi swoją przyjaciółkę, więc widząc jej smutek, zawsze ją przeprasza.
Staś jest marzycielem, często marzy o bohaterskich czynach, których dokona w przyszłości. Nie przypuszcza nawet, że jego marzenia tak szybko się spełnią.
Po ojcu odziedziczył odwagę i zaradność, jest także bardzo odpowiedzialny. Nie załamuje się w trudnych sytuacjach. Wiele razy udowodnia, że stać go na prawdziwe bohaterstwo. Opiekuje się Nel jak dorosły mężczyzna, podejmuje słuszne i dojrzałe decyzje. W czasie audiencji u Mahdiego nie wyrzekł się swojej wiary, zachował się z wielką godnością, czym zadziwił wszystkich obecnych. Udowodnił, że jest Polakiem i chrześcijaninem.
W czasie podróży przez puszczę Staś niespodziewanie staje przed bardzo trudną decyzją. Podejmuje wyzwanie natychmiast, gdyż wydaje mu się, że nie ma innego wyjścia. Po zabiciu lwa, zabił eskortujących ich Beduinów. Jest przekonany, że nie ma innej drogi ocalenia, mimo to bardzo przeżywa ten czyn. Ma wyrzuty sumienia i dość długo nie może się z nimi uporać.
Chłopiec jest bardzo troskliwy i opiekuńczy w stosunku do swojej małej towarzyszki. Bardzo o nią dba. Poświęca się dla jaj dobra. W Omdurmanie głoduje aby Nel miała co jeść, a tuż przed nadejściem pomocy oddaje przyjaciółce ostatnie krople wody. Gotów jest umrzeć byle Nel przeżyła.
Staś jest wzorem bohatera młodzieżowego. Jest wspaniałym synem i oddanym przyjacielem. Można mu zaufać i czuć się przy nim bezpiecznie. Jest dzielny i mądry. Przygody, które przeżył podczas nieszczęśliwego porwania, nauczyły go wielu pożytecznych rzeczy i wzmocniły poczucie jego wartości. Mieć takiego przyjaciela to zaszczyt. Jemu i jego decyzjom Nel zawdzięcza życie i zdrowie. Nieraz udowodnił, że potrafi podejmować ryzyko, a jego marzenia o bohaterskich czynach się spełniają.
Bardzo chciałbym mieć takiego przyjaciela.