"Działalność polityczna Adama Mickiewicza"-biografia

„Działalność polityczna Adama Mickiewicza”
Adam Mickiewicz ostatnie swe wiersze napisał w 1839r. w czasie pobytu w Lozannie. Stworzył wówczas szereg utworów lirycznych ,które znane są jako „Liryki Lozańskie”. Odznaczają się one głębokim smutkiem, a równocześnie wysokim artyzmem. Z pewnego zobojętnienia budzi się Mickiewicz w okresie Wiosny Ludów. Na wieść o walkach ludów w całej Europy, wyjeżdża do Rzymu, gdzie tworzy oddział wojska polskiego- Legion Włoski. Dlatego oddziału ułożył tak zwany „skład zasad”. Jest to demokratyczny program przebudowy Polski.
Znaczenie tego programu polega na uwydatnieniu postępowych myśli i haseł. Poeta przewidywał wolność wyzwolenia, wolność słowa, równouprawnienia wszystkich obywateli wobec prawa, braterstwo ludów słowiańskich, równouprawnienie Żydów i kobiet. Przewidywał także własność wspólną gminy pod opieką państwa, a rolę pod opieką gminy. Legion Włoski nie spełnił nadziei Mickiewicza. Nie odegrał wielkiej militarnej roli. W swoich szeregach skupiał 120 członków, za to znaczenie polityczne wystąpienia tej garstki Polaków było olbrzymie. Poeta przemawiał w różnych miastach i szerzył ideę wolnościową.
W roku 1849 Mickiewicz wraca do Paryża i staje na czele międzynarodowego pisma „Trybuna Ludów”. Mickiewicz ogłosił w niej przeszło 100 artykułów. Pismo akcentowało solidarność ludów uciemiężonych, demaskowanie polityki państw reakcyjnych. Zapowiadało obronę konstytucji i zdobyczy ludu pracującego.
W artykule o tytule „Socjalizm” wykazuje , że w starym społeczeństwie nie ma już żadnej zasady, na której by można oprzeć prawowitą władzę. Określa socjalizm jako doktrynę socjalną, czyli naukę społeczną. W innym artykule pod tytułem „Osiedla Robotnicze”, ostrzega robotników przed dostępem burżuazji. Wyjaśnia ,że ustępstwa jej nie wypływają z czystego humanitaryzmu, wyjaśnia że do ustępstw zmusił ją duch rewolucyjny i socjalistyczny ,jaki ożywia masy ludowe.
W kolejnym artykule Mickiewicz obraża wartość moralną burżuazji, w szczególności jej zakłamanie w walce z siłami postępu. Mickiewicz zbliża się do socjalizmu utopijnego, daje wyraz głębokiemu przekonaniu, że tylko w socjalizmie można zbudować lepszy świat, że jest siłą zdolną zmienić świat odrodzić człowieka. Stał się pierwowzorem braterstwa narodów, głosił hasła powszechnej wojny przeciwko despotyzmowi.
„Trybuna Ludów” odegrała wielką rolę w ruchu umysłowym postępowych Francuzów i polaków. Był to organ bojowy skupiający wokół siebie demokratyczne ,postępowe koła Europy .
Artykuły Mickiewicza w „trybunie ludów” to najbardziej postępowe słowa w literaturze polskiego romantyzmu. Ten końcowy etap twórczości naszego wielkiego poety jest wyrazem najwyższej dojrzałości politycznej.
W 1855 roku jeszcze raz Mickiewicz chciał odegrać polityczną rolę. Na wieści o konflikcie między Rosją a Turcją wyjechał do Konstantynopola, aby przyczynić się do zorganizowania oddziałów polskich, które miałyby po wkroczeniu do zaboru rosyjskiego podjąć walkę o wyzwolenie Polskie. Nagła śmierć przeszkodziła wielkiemu patriocie w wypełnieniu tego zadania. Adam Mickiewicz jest największym naszym polskim poetą, wielkim artystą, znanym na całym świecie.