Marzenia i rzeczywistośc. Dokonaj analizy i interpretacji podanych fragmentów „ Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego i przedstaw, jaki wpływ na postawę młodego Baryki miała opowieśc ojca. Zwróc uwagę na jej symboliczne znaczenie. Wykorzystaj z

„ Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego powstało w 1924 roku ( dwudziestolecie międzywojenne). Powieśc jest wyrazem rozczarowania pisarza rozwojem sytuacji w Polsce po odzyskaniu niepodległości. Stefan Żeromski chciał przestrzec Polaków przed zagrożeniami, jakie widział wokół, a przed wszystkim przed groźbą komunistycznej rewolucji.
Głównymi bohaterami „ Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego są: Seweryn Baryka, Jadwiga Barykowa oraz Cezary Grzegorz Baryka. Seweryn Baryka jest to człowiek uparty, niezłomny, goniący za dobrobytem i wygodą. Jest dumny ze swojego przodka Kaliksta i w głębi duszy wciąż odczuwa tęsknotę za Polską. Żona Seweryna Baryki – Jadwiga to kobieta bardzo spokojna, patriotka, która bardzo tęskni za rodzinnymi stronami. Natomiast Cezary Baryka nie rozumie pragnień swojego ojca. Jest zwolennikiem idei rewolucji robotniczo – chłopskiej. To również patriota, który ma trudności z wyborem właściwej drogi realizacji swego patriotyzmu.
Fragment I jest opowieścią Seweryna Baryki o szklanych domach. Według niego, domy tego typu są piękne. Ich twórcami są „artyści” , „ludzie mądrzy” , „pożyteczni” oraz „ twórcy świadomi i natchnieni” . Domy są kolorowe, różnorodne, mieszkańcy mają możliwość wpływania na wygląd domów. Według opowieści Seweryna Baryki szklane domy nie są drogie. Jednakże Cezary Baryka nie chce uwierzyc w historię ojca, potwierdzają to wypowiedziane przez niego słowa „ Marzenia! Marzenia!”. Opowiesc o szklanych domach może mieć znaczenie symboliczne – mogą to być marzenia o Polsce idealnej, w której brak wszelkich chorób i wojen oraz może to być wyraz wiary w nieograniczone możliwości z dziedziny nauki.
Natomiast Fragment II jest opisem przygranicznego miasteczka. Cezary w czasie przekraczania granicy szedł na oślep, był samotny. Kiedy bohater wszedł do kraju swoich rodziców, zobaczył ohydne budynki, które były wykonane z najtańszego materiału. Mieszkańcami miasta są ubodzy ludzie, nędzarze. Cezary Baryka próbował znaleźć podobieństwa, które łączą przygraniczne miasteczko z opisem ojca o szklanych domach. Polska znajdowała się w trudnej sytuacji społeczno – ekonomicznej – panowały tam głód, nędza i bieda.
Podane fragmenty ukazują konfrontację marzeń z rzeczywistością. Mit o szklanych domach jest odzwierciedleniem marzeń Polaków dotyczących przyszłości Polski. W powieści Żeromski przedstawia wpływ marzeń ojca na postawę Cezarego. Ostatecznie syn Seweryna i Jadwigi staje na czele manifestacji robotników, ale idzie osobno, dając tym samym czytelnikowi do zrozumienia, że w Polsce potrzebne są głębokie przemiany, ale że nie mogą się one odbywac pod wpływem jakichkolwiek doktryn politycznych czy też narzuconych z zewnątrz obcych wzorców.