Polski parlament

W krajach demokratycznych, sprawowaniem władzy ustawodawczej, czyli tworzeniem prawa, zajmuje się parlament. Jego zadaniem jest określenie zasad działania organów państwa, powoływanie osób, które wejdą w ich skład, oraz regulowanie życia społecznego za pomocą prawa.

Parlament może być jednoizbowy jak np. w Islandii, czy Szwecji, bądź dwuizbowy jak w Wielkiej Brytanii, we Francji lub w Polsce. Niższa izba polskiego parlamentu - sejm - liczy 460 posłów. Natomiast izba wyższa to senat, w którym zasiada 100 senatorów.

Podwójna struktura tego organu ma zapobiegać podejmowaniu nieprzemyślanych decyzji. Posiedzenia sejmu i senatu odbywają się osobno. Jednak w sytuacjach opisanych w Konstytucji RP obie izby parlamentu mogą zbierać się wspólnie jako Zgromadzenie Narodowe. Zwoływane jest ono m.in. w celu odebrania przysięgi od nowo wybranego prezydenta. Zgromadzenie Narodowe w Polsce w latach 1992-1997 posiadało dodatkowo wyjątkowe prawo do uchwalenia ustawy zasadniczej, zgodnie z dokumentem dotyczącym przygotowania Konstytucji RP.

Polacy wybierają posłów i senatorów w wyborach parlamentarnych. Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej mogą wziąć w nich udział po ukończeniu 18 roku życia, nawet jeśli osiągnięcie pełnoletności przypada na dzień głosowania. Osoby, których sąd nie pozbawił praw publicznych, czyli np. prawa wyborczego, mogą również kandydować w wyborach. Muszą jednak spełnić określone kryteria wiekowe: kandydat na posła powinien ukończyć 21 lat, na senatora 30. Ponadto nie wolno równocześnie kandydować do obu izb.

Sposób przeprowadzania wyborów jest regulowany przez prawo. Obecnie w sejmie mogą zasiadać jedynie przedstawiciele partii, które uzyskają minimum 5% głosów obywateli. Kilka ugrupowań może też utworzyć koalicję, czyli wspólnie ubiegać się o miejsca w parlamencie. Musi ona jednak osiągnąć 8% głosów. Zasada ta określana jako próg wyborczy ma zapobiegać zbyt dużemu rozdrobnieniu politycznemu władzy ustawodawczej.