Odwołując się do podanego fragmentu "Iliady" (pojedynek Hektora z Achillesem), przedstaw starogrecki etos rycerski.

"Iliada" Homera jest uznana za dzieło starożytnej literatury. Doskonale odzwierciedla sytuację wojenną pomiędzy Grekami, a Trojanami. Autor zapisał w niej najdosnkonalszy wzór rycerz, czyli tzw. etos rycerski. Według różnych źródeł m.in. encyklopedii to pojęcie tłumaczone jest jako zespół wartości powszechnie przyjętych i akceptowanych przez uczestników kultury rycerskiej. Stanowił on zbiór norm, które opisywały idealnego rycerza oraz kształtowały wzory zachować przyjętych w społeczności rycerzy i wojowników. Przykładem rycercza, który doskonale odwzorowywał owe zagadnienia, choć nie z "Iliady" był Zawisza Czarny -na nim można było zawsze polegać. Na podstawie fragmentu pojedynku Hektora z Achillesem, można omówić etos rycerski i jego cechy.
Bohaterowie dzieła Homera uzależnieni są od bogów, a cały ich los zalezy tylko od nich. Przykładem mogą być słowa Achillesa cyt. "Już ty mi dzisiaj nie ujdziesz ! Niedługo Pallas Atena włócznią Cię moją zabije !". Można również wsnioskować, iż ludzie muszą podporządkować się woli bogów. Na podstawie interperetowanego tekstu nie można mówić, że Achilles jest przykładem etosu rycerskiego. Jest on opisywany jako "boski". Ma ogromną siłę, pięknie wyrzeźbione ciało, jest przystojny i posaida dużą wiedże o prowadzeniu woje. Cechuje go odwaga i ambicja. Po analizie fragmentu dotyczącego pojedynku okazuje się, że nie jest on przykładem etosu rycerskiego. Jest bezlitosny i pozbawiony uczuć. Porównywał ludzi do zwierząt, np. Hektora cyt. "Psie ty mi (...)" Achilles jest dumny z tego, że jest silniejszy i sprzyjają mu bogowie w trudnych sytuacjach. Natomiasr Hektor jest godny nazywania go wzorcem etosu rycerskiego, ponieważ cechuje go odwaga, męstwo, zdolnośc do obrony, np. Troi. Jest dobrym mężem i ojcem. Jest bardzo honorowy. Hektor jest synem Priama i Hekabe. Homer mówi o nim "pasterz narodów". Hektor jest równie piękny jak Achilles. Ma nieskazitelne ciało, piękną twarz, co pozwalało mu nie raz na unikanie kar za błędy. Kobiety za nim szalały. Hektora również cechuje niezwykła siła.
Pojedynek prowadzony pomiędzy dwoma mężczyznami był zacięty i długi. Z opisu można wsnioskować, że Achilles nie był przyjaźnie nastawiony do Hektora. Przykładem mogą być słowa cyt. "Hektorze przeklęty (...)" Achilles próbował zabić Hektora wbijając swą dzidę w jego ciało, lecz zwinny Hektor uniknął ataku ze strony przeciwnika. On również nie pozostawał dłużny i też próbował pokonać Achillesa, celując w niego, lecz broniła go tarcza. Atena pomoagała Achillesowi w walce z Hektorem, dlatego można uznać walkę za nieuczciwą. Niestety, w tym boju Hektor został pokonany i prosił go mówiąc, cyt. "Błagam ciebie na życie twe własne i twoich rodziców, byś mnie psom na pożarcie nie rzucił u statków achajskich!".
Podsumowując - etos rycerski to zachowania wręcz idealne, którymi powinien cechować się każdy rycerz. Na podstawie fragmentu "Iliady" Homera można stwierdzić, że Achilles pomimo tego, że był piękny, miał okrutny charakter, cieszył się ze zwycięstwa nad słabszymi, a więc nie było idealnym wojownikiem. Hektor natomiast, był przykładem charakterystycznym dla etosu rycerskiego. Walka pomiędzy dwoma bogami była zawzięta, lecz niestety, przegrał słabszy. Achilles cieszył się ze zwycięstwa. Do końca swoich dni Hektor zachował cechy etosu i pomimo przegranej, prosił rywala o to, aby "nie został rzucony psom na pożarcie u statków Achajskich". Achilles jednak nie przystał na prośbę Hektora i dlatego można stwierdzić, że jego psotawa odbiega od etosu rycerskiego.