Konferencja w Teheranie

Po zerwaniu stosunków z rządem londyńskim Stalin miała wolne ręce w sprawach polskich. W maju 1943 roku została ogłoszony nabór do polskiej 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Dowódca został pułkownik Zygmunt Berling, późniejszy generał. Szkolenie w tej jednostce wyglądało nie mniej tak samo jak wojskowe. Żołnierzom wbijano głowy przywiązanie do Związku Radzieckiego oraz podziw dla tego co osiągnął. We wrześniu 1943 roku dywizja została skierowana na front. 12 i 13 października przeszła chrzest bojowy w bitwie pod Lenino. Polacy bili się dzielnie ale i tak przegrali z 3 tysięczną startą zabitych, rannych i zaginionych.
W dniach 28 listopada do 1 grudnia 1943 roku odbyła się konferencja teherańska nazwano pierwsze spotkanie na szczycie przywódców trzech mocarstw walczących z III Rzesza: prezydenta USA F.D. Roosvelta, premiera Wielkiej Brytanii W. Churchilla i przywódcy ZSRR J. Stalina. Amerykański prezydent obaczywszy przywódcę Związku Radzieckiego natychmiast znalazł się pod jego urokiem. Nazwał go „wujkiem Joe”(dżoł).
Zasadniczym tematem konferencji teherańskiej było uzgodnienie dalszych wspólnych poczynań militarnych wobec Niemiec. Churchill próbował przekonać współuczestników do swej koncepcji uderzenia na Bałkany i później ofensywy w kierunku północnym, ale Stalin i uległy mu Roosvelt odrzucili ten projekt.
Podjęto natomiast decyzje o zaatakowaniu Niemiec od strony Francji, po wyładowaniu wojsk w Normandii. Ustalono termin tej operacji na maj 1944 roku. Wobec Niemiec zdecydowano o zniszczeniu ich przemysłu zbrojeniowego i likwidacji partii faszystowskiej. Bardzo dyskutowana była sprawa polska. Mimo odmiennego stanowiska rządu polskiego Churchill i Roosvelt zgodzili się na plan Stalina, by przyszła Polska na wschodzie swa granice miała na linii Curzona(ker-zona), co oznaczało utratę ziem kresowych i Litwy. W zamian miała otrzymać nabytki na zachodzie kosztem Niemiec, szerszy dostęp do Morza Bałtyckiego oraz Szczecin i Gdańsk. Ponadto ustalono, że będzie utrzymywać „przyjazne stosunki” z ZSRR – co oznaczało utratę przez Polskę niezależności.
Polaków podobnie jak przedstawicieli innych narodów, ani nie dopuszczona do obraz, ani nie poinformowano o ich wynikach. W lipcu 1943 roku zginął katastrofie lotniczej koło Gibraltaru Władysław Sikorski. Jego następcą na stanowisku premiera został Stanisław Mikołajczyk, a funkcje wodza naczelnego objął Kazimierz Sosnkowski.