Czy łatwo jest być nastolatkiem?

Czy łatwo jest być nastolatkiem? Jest to pytanie, na które postaram się odpowiedzieć w poniższej pracy. Chciałbym szczerze udzielić na nie odpowiedzi, ponieważ jest ono warte zastanowienia.
Można by powiedzieć, że tak – jest łatwo, ponieważ odpowiedzialność ponoszą za nas rodzice. Jest to prawda, jednakże, patrząc na to z innej strony trudno będzie oprzeć się wrażeniu, że rodzice nie będą chcieli wyciągnąć żadnych konsekwencji wobec dziecka.
Następną sprawą jest to, że naszymi obowiązkami jest nauka oraz prezentowanie dobrej postawy. Dorosłym może się to wydawać łatwe, ale patrząc na to z naszej perspektywy, w szkole i w życiu osobistym doświadczamy niesamowicie wielkiej presji, zarówno od rodziny, nauczycieli jak i od dziewczyny, czy kolegów.
Kolejnym argumentem przemawiającym za trudnością bycia nastolatkiem jest fakt, że jesteśmy zależni od rodziców. Nie możemy decydować o naszym życiu i musimy się ich słuchać w każdej sprawie. Aczkolwiek, gdyby oczekiwania, ze strony naszych opiekunów nie miały miejsca, proces socjalizacji młodego człowieka zostałby zaburzony. Skutkowałoby to ekstremalnym obniżeniem poziomu kultury przyszłego pokolenia.
Oprócz tego, proces dojrzewania bardzo utrudnia bycie nastolatkiem. W naszym organizmie buzują hormony, jesteśmy kapryśni i nieprzewidywalni. Natomiast dorośli muszą znosić efekty naszych zmiennych nastrojów. Objawiających się na przykład: sięganiem po używki, które są często nielegalne, kłótniami z rodzicami, wdawaniem się w bójki oraz uciekaniem z domów.
Każde „za i przeciw” wobec pojedynczych osób należy rozpatrywać indywidualnie, ponieważ wszyscy są różni, a rodziny nie są takie same oraz żyją w innych środowiskach. Reasumując, nie łatwo jest być nastolatkiem, ale i dorosłym, dzieckiem, czy człowiekiem starszym, ponieważ na każdym etapie życia, człowiek boryka się z równie ważnymi problemami.
L.G 2 „a”