Obraz „ biblioteka” został namalowany przez Joannę Wiszniewską- Domańska w 1999 metodą grafiki. Obraz jest bardzo skromny, namalowany w odcieniach szarości. Można stwierdzić, że obraz jest nudny lecz nic bardziej mylnego.
Na pierwszym planie widzimy mężczyznę zastanawiającego się, która książkę wybrać. Jednocześnie w lewej ręce trzyma białą pustą książkę. Ta książka jest pusta ponieważ każdy zapisuje w niej własne życie, własne rozmyślenia, samego siebie. Duże rozmiary książki moą świadczyć o tym, że jeszcze długa droga czeka tego człowieka. Pusta książka może również świadczyć o tym, że zycie może okazać się szare, bezowocne, po prostu nijakie. Może właśnie dlatego sylwetka tego człowieka wydaje się być zasmucona, zamyślona nad własnym życiem.
Przed ciemna sylwetka stoi natomiast duża, przeogromna szafa. Kilkakrotnie większa od człowieka. Może to mówić o rozmiarze wiedzy zapisanej przez jego przodków, wiedza ta go przytłacza, nie może unieść jej ciężaru. Jak można zauważyć książki są poprzewracane każda inaczej, ponieważ każdy zapisuję tam swoje własne, jedyne, niepowtarzalne życie. Dzięki temu, czytając to możemy bardzo łatwo ulec manipulacji. Ktoś próbuje wmówić nam swoje przemyślenia, swoje racje, które niekoniecznie muszą się zgadzać z naszym systemem moralnym.
Mimo, iż może się wydawać, że obraz nie przedstawia za wiele, możemy z niego wyciągnąć kilka istotnych faktów na temat ludzkiego zycia. Według mnie obraz jest zrobiony bardzo dobrze, inteligentnie, z dbałością o szczegóły i ze świetnym przekazem.