"Ludzie ludziom zgotowali ten los" - wpływ totalitaryzmu na człowieka.

Uważam, że w imię własnej głupoty. Jak powszechnie wiadomo twórca ideologii nazistowskiej był Adolf Hitler. To on tak bardzo nienawidził Żydów, co zostało mu jeszcze z lat młodości. Jeden człowiek swoją teorią prawie cały świat, osłabiony po I wojnie światowej. Miał on wielką siłę władzy i przebicia, w związku z tym głoszone przez niego przemówienia, bardzo szybko i bez przeszkód trafiały do odbiorców. Zwróćmy uwagę na to, że naród był zmieniony duchowo i psychicznie co było efektem I wojny światowej. Ludzie potrzebowali przywódcy, który poprowadzi i pomoże w tych najtrudniejszych momentach. To właśnie wtedy powstał nowy sposób myślenia o człowieku, ukształtowały się nowe wartości moralne i etyczne. Ludzie przyswajali głoszone przez Hitlera teorie, nie wiedząc jakie będą tego konsekwencje – śmierć, bestialstwo, okrucieństwo. Daje się zauważyć, że wielu poetów porusza w swoich książkach właśnie te problemy. W sposób bezpośredni, dosadny ukazują nam oblicze czasów, w których terror górował nad miłością, nienawiść na poszanowaniem drugiego człowieka. Literatura owa przedstawia nam wstrząsający obraz wydarzeń, w których rzeczą najbardziej powszechną były mordy i bestialstwo faszyzmu.

Zacznę od sprawy, iż powieścią wprowadzającą czytelnika w wydarzenia wtedy rozgrywane w Polsce są “Medaliony” Nałkowskiej. Pisarka nie zagłębia się w psychikę człowieka. W swoich opowiadaniach nie wzrusza się nad losem ludzi. Jej proste, suche, dosadne słowa przedstawiają nam całą prawdę o wojnie. Człowiek zdaniem Nałkowskiej, po przekroczeniu pewnej granicy nie potrafi odróżniać dobra od zła, stał się otępiały. Nie wzruszała go niedola innych ludzi, myślał tylko o sobie, jak przeżyć, jak przetrzymać straszliwą mękę. Śmierć drugiego człowieka nie wywierała na nim żadnego wrażenia (Profesor Spanner). Trzeba zwrócić uwagę na fakt, że ludzie w obozach nie bronili się, nie próbowali się buntować. Całkowicie poddali się losowi. Dzieci, małe nie potrafiące bronić się istotki, przyzwyczajały się do istniejącej sytuacji. W ich życie, a nawet w zabawę wkradł się gwałt i przemoc (zabawa w palenie żydów). Najstraszniejsze jest to, że człowiek w obozie koncentracyjnym traktowany był gorzej od zwierzęcia – traktowany był jak rzecz. Próbowano wyciągnąć z niego jak najwięcej korzyści: musiał ciężko pracować aż do utraty wszystkich sił, później został spalony w krematorium. Po śmierci robiono z jego włosów prześcieradła, wyrywano złote zęby, z tłuszczu produkowano mydło, a skórą oprawiano książki itp.

Pisarzem, który także podejmuje problematykę wojenną jest Borowski. W swoich opowiadaniach, podobnie jak Nałkowska, przedstawia gwałt i okrucieństwo Niemców. W jego książce nie ma głównego bohatera, ukazany jest w niej terror wobec ludzi. Obóz, jak się dowiadujemy, był ośrodkiem najbardziej sprawnie funkcjonującym, jeśli chodzi o masowość mordów na ludziach. Pisarz oskarża więźniów obozów koncentracyjnych, że nie przeciwstawili się krzywdzie, nic nie robili w tym celu, bardzo łatwo poddali się. Mówi on, że ludzie którzy przeżyli obóz, nie mogą mieć “czystych niewinnych serc”, ponieważ tam wyzbyli się swoich idei, wartości moralnych i uznali nowe tj. gwałt, przemoc i nienawiść do drugiego człowieka. Człowiek, któremu udało się przeżyć te ciężkie lata, musiał na nowo uczyć się nowych wartości moralnych. W związku z tym wiele młodych ludzi nie widziało żadnego sensu istnienia. Mimo swojego młodego wieku okazali się ludźmi starymi psychicznie, którzy niestety nie potrafili znaleźć swojego miejsca w życiu. Zaledwie dorastający ludzie, zamiast bawić się, cieszyć się z życia, musieli dokonać wyboru między śmiercią a życiem. Wojna, front to śmierć. Młodzi żołnierze pozostawali oddani sami sobie w walce, musieli liczyć tylko na własne siły. Nie ma wątpliwości, że wojna była wielką tragedią dla milionów ludzi.

Na podstawie tych utworów możemy stwierdzić, że los ludzi w czasie II wojny światowej był bardzo okrutny i bezlitosny. Wielu ludzi zginęło niepotrzebnie. Najtragiczniejsze jest to i nie ma co do tego wątpliwości, że to właśnie człowiek zabijał człowieka, że to “ludzie – ludziom zgotowali ten los”.