Charakterystyka Józefa Papkina "Zemsta".

Józef Papkin
To podstarzały kawaler, który mieszkał u Cześnika i pełnił role jego powiernika. Imię jego wywodzi się od „papki” = potrawy; pieczeniarz, zubożały szlachcic, który żyje z łaski pańskiej. W komedii: postać groteskowa, pełniąca funkcję błazna, karykatura ludzka. Jest bardzo biednym szlachcicem. Posiada jedynie gitarę i kolekcję motyli. Miał skłonności do hazardu, przez co roztrwonił swój majątek. Za podejrzane sprawy z przeszłości groziło mu więzienie, przed którym wyratował go Cześnik. W ten sposób Papkin zaciągnął u Raptusiewicza dług wdzięczności i był zobowiązany wypełniać wszystkie jego polecenia. W trakcie pisania przez Józefa testamentu dowiadujemy się,
że jest synem Jana Papkina, poza tym jego pochodzenie i rodzina nie są nam znane. Papkin ubiera się modnie, po francusku: w „krótkie spodnie, buty okrągłe do pół łydki”. Nosi perukę z warkoczem, na niej trójkątny kapelusz z piórkiem, „pod pachą parę pistoletów”, a przy boku szablę, którą nazywa Artemizą. Pod względem obycia towarzyskiego i mistrzostwa w wymowie przyznaje mu pierwszeństwo nawet Cześnik, zlecając mu misję nakłonienia Podstoliny do małżeństwa.
Józef to typowy samochwała, mistrz działań pozornych. Jego cechy charakterystyczne to zarozumiałość i skłonność do przesady. Ujawniają się np. wtedy, kiedy przedstawia się Rejentowi: "Jestem Papkin, lew Północy" lub mówi o sobie: "Mądry w radzie, dzielny w boju, Dusza wojny, wróg pokoju". Jest przy tym nałogowym kłamcą. Ogłasza się nieustraszonym rycerzem i zdobywcą kobiecych serc, nie wiedząc o tym, że jest przez nie wyśmiewany. Udawał wielkiego bohatera, w rzeczywistość okazywał być się jednak tchórzem, człowiekiem bez charakteru. Uwidacznia się to, gdy chodzi o zadania wymagające odwagi np. walkę czy obronę swej posiadłości. Pokazuje swoją odwagę jedynie wtedy, gdy nikogo nie ma już na polu walki. Jest także naiwny, ponieważ uwierzył, że został otruty winem przez Rejenta. Potężną siłą są dla niego pieniądze. Cechują go chciwość, pazerność i przekupność. Gotów jest uczynić wszystko, żeby zdobyć złoto. Chciał ożenić się z Klarą tylko z powodu jej majątku. Na pozór jest uczciwy i uprzejmy wobec ludzi zamożnych, a w rzeczywistości zakłamany. Nie można na nim polegać (np. zdradza Wacława przed Cześnikiem). Posługuje się językiem dość wykwintnym, być może posiada talent poetycki. Ma wielką fantazję. Papkin bywa nieco sentymentalny. Pod drzwiami Podstoliny gra na angielskiej gitarze i śpiewa piosenkę, a Klarze obiecuje złożyć śluby. Jego zdolności możemy podziwiać również w scenie kiedy wyznaje miłość Klarze. Porównuje ją do kropli rosy, która powraca do życia jak zwiędła lilia. Natomiast wobec tych, których się obawia lub od których jest zależny stosuje pochlebstwa, jest uniżony i pokorny. Tych zaś, którzy zdają się być słabymi - lekceważy, jest względem nich arogancki i bezwzględny.