Akcja pod Arsenałem - zwycięstwo czy porażka Buków?

Akcja pod Arsenalem - Porażka czy zwycięstwo Buków?
Odpowiedz na to pytanie nie jest zbyt prosta, ponieważ z jednej strony jest wielkie zwycięstwo Buków , a zarazem ich porażka. Postaram się przytoczyć kilka argumentów mówiące że jest ich zwycięstwem bądź porażką.
,,Akcja pod Arsenałem” była jedną akcją z wielu innych przeprowadzonych przez grupę przyjaciół. Była to szczególna sytuacja, bo tym razem Alek i Zośka mieli, wraz z kolegami z organizacji, uratować życie Rudemu. Wszyscy biorący udział w zdarzeniu mieli świadomość, że w razie niepowodzenia mogą stracić druha, dlatego każdy szczegół był dopracowany bardzo starannie.
Pierwszym argumentem potwierdzającym ich zwycięstwo jest to, ze udało im się uwolnić Rudego z rak gestapowców, a także wyzwolić innych więźniów przewożonych karetka. Według mnie ta cała akcja miała głębsze znaczenie. Pokazała, ze nawet w chwili największej trwogi Polacy są w stanie zorganizować się i pomyślnie osiągnąć zamierzone cele.
Drugi argument to fakt, że dzięki temu okupowany naród zrozumiał, ze jest jeszcze jakaś szansa na odzyskania niepodległości. Akcja ta dodala im wiary w siebie oraz we własne siły. Na dorosłych, którzy dotychczas nie podejmowali zadnych kroków przeciw propagandzie niemieckiej, bardzo ogromne wrazenie zrobiło to ,ze kilkunastoletni chłopcy dokonali rzeczy,ktora do tej pory wydawalo im sie niemozliwa.

Trzecim argumentem jest to że akcja nie opierała się tylko na zwycięstwie, ale również na porażce. Mimo ze akcja byla udana, znalazly sie ofiary smiertelne. Ciezko ranny zostal jeden z dowódców - Alek, ktorego postrzelił w bruch jeden z niemieckich cywili,a Rudego uwolniono w bardzo ciezkim stanie. W rezultacie obaj zmarli tego samego dnia.
Pozytywna strona tego zdarzenia bylo to, ze obaj umarli wsród bliskich im osób, we wlasnych domach, a nie w niemieckim wiezieniu.

Uważam więc, że akcja pod Arsenałem była ryzykowną akcją, ale była również wielkim dowodem przyjaźni. Bohaterowie w tej akcji połączyli dwie cechy. Jedna to patriotyzm ,a druga to dowód przyjaźni. Mnie się wydaje to bardzo korzystne. Bohaterowie byli wielkimi patriotami ,a ja wątpię by w tych czasach znalazł się jakiś patriota, który by poświęcił swoje własne życie.