Żyją m.in. w glebie i ściółce leśnej. Ciało mają obłe lub grzbieto - brzusznie spłaszczone, segmentowane. Mają dużą zdolność regeneracji (odtwarzania) różnych części ciała.
Do pierścienic żyjących wyłącznie w glebie należą DŻDŻOWNICE.
Szczególnie po deszczu można je spotkać na ścieżkach, ponieważ ich norki są zalewane wodą i dżdżownice wydostają się na powierzchnie ziemi. Lubią one przebywać w ciepłej glebie zawierającej dużo szczątków roślinnych.
Ciało dżdżownicy jest wydłużone, z przodu zwężone i składa się z pierścieni (segmentów), które z wyjątkiem pierwszego i ostatniego mają wyrostki, zwane SZCZECINKAMI. Pomagają one dżdżownicom w poruszaniu się. W powierzchniowej warstwie ciała, głównie w części głowowej, występują komórki wrażliwe na czynniki chemiczne i światło. Naskórek dżdżownicy wydziela ŚLUZ, który w czasie jej poruszania się zmniejsza tarcie i ułatwia poruszanie się między grudkami ziemi, chroni przed uszkodzeniem i wysuszeniem.
Dżdżownica nie ma narządów oddechowych, oddycha całą wilgotną powierzchnią ciała.