Indie – problem wyżywienia i głodu

Indie – wielomilionowy kraj, zróżnicowany pod względem kulturowo-religijnym, ponoszący ogromne wydatki na zbrojenia, z którego pochodzi wielu wybitnych ludzi boryka się ze straszliwą plagą głodu. Jak może mieć to miejsce, gdy na ulicach paradują dobrze odżywione i zdrowe tłuściutkie krowy?
Rolnictwo nadal pozostaje podstawową gałęzią gospodarki kraju. Ponad 500 tys. indyjskich wiosek zamieszkuje ¾ ludności kraju – są oni rolnikami. Gosp. rolna daje zatrudnienie połowie osób pracujących, wytwarza ¼ dochodu narodowego. W wykorzystaniu rolniczym znajduje się około połowy terytorium Indii
Część obszarów rolniczych jest nawadniana, jednak aż ok. 70% z nich są uzależnione od monsunów letnich, które nie zawsze przychodzą regularnie. Kilkutygodniowe opóźnienia prowadzą do wysychania roślin uprawnych i klęsk suszy i nieurodzaju.
Najważniejszym zbożem uprawianym na terenie Indii jest ryż. Produkuje się go na terenie całego kraju, z wyraźnym nasileniem upraw na Nizinie Hidustańskiej, w Indiach wschodnich oraz na wybrzeżach. Poza ryżem uprawia się pszenicę, proso, kukurydzę, jęczmień.
Z roślin przemysłowych na czoło wysuwają się: bawełna, juta, oleiste, trzcina cukrowa, orzeszki ziemne i rzepak. Pod względem wielkości zbiorów bawełny Indie zaliczają się do ścisłej światowej czołówki. Ważną rośliną przemysłową jest uprawiana tutaj herbata. Zbiory herbaty stawiają Indie na pierwszym miejscu w świecie. Większa część plantacji krzewów herbacianych znajduje się w prowincji Assam. Również pod względem pogłowia bydła Indie zajmują zdecydowanie pierwsze miejsce w świecie. Jednakże racjonalne wykorzystanie ogromnego stada jest niemożliwe ze względu na ograniczenia religijne hinduizmu.
Z powyższych faktów można by mylnie wywnioskować, że skoro większość ludności zatrudniona jest w rolnictwie, przynosi ono spory dochód, a tereny rolnicze zajmują większą część kraju to problem głodu w zasadzie nie istnieje.
Niestety, mimo tych cech rolnictwo jest bardzo mało wydajne. Wiąże się to przede wszystkim z niską jego wydajnością. Brak mechanizacji, nawozów sztucznych i zastosowania nowoczesnych technik uprawy czyni rolnictwo w Indiach zacofanym, jeżeli nie prymitywnym. Nie jest ono w stanie zapewnić wystarczającej ilości jedzenia dla tak wielu ludzi.
Przy omawianiu problemu głodu nie można pominąć ogromnej liczby ludności zamieszkującej ten kraj. Indie jako pierwsze w Azji państwo próbowało wprowadzić kontrolę urodzin. Nie udało się to jednak w pełni. Dla przykładu w 1998 roku tylko 41% małżeństw zastosowało środki antykoncepcyjne (w Chinach aż 72%) .
Ostatnim – ale nie mniej ważnym - problemem powodującym głód jest religia. Jak już zostało to wspomniane Indie zajmują czołowe miejsce pod względem pogłowia bydła. Hinduizm surowo zabrania uboju tych zwierząt. Dostarczają one co prawda mleka, naturalnego nawozu i w razie potrzeby materiału na opał, jednak korzyści te są nieporównywalnie mniejsze od tych, które udałoby się osiągnąć przez przeznaczenie choć części z nich do konsumpcji. Dochodzi wręcz do paradoksu. Ale religia jest religią więc należy uszanować te ograniczenia.
„Gwoździem do trumny” są nieustannie wybuchające konflikty zbrojne. Do najbardziej zaciętego należy spór o Kaszmir. Wiadomo też, że oba kraje dysponują bronią nuklearną.
Prognozy nie są zbyt obiecujące. Przy dzisiejszych problemach z gospodarką indyjską nie ma co liczyć na unowocześnianie rolnictwa, edukację i programy pomocowe rządu. Pewną szansą jest pomoc międzynarodowa, która i tak stanowi tylko kroplę w morzu potrzeb. Inną alternatywą są - i tak ciągle rosnące – inwestycje międzynarodowe.
Najlepiej bacznie obserwować wydarzenia i pomagać choćby od czasu do czasu. Wszystkie bowiem ogromne organizacje niosące pomoc składają się z setek, tysięcy i milionów zwykłych ludzi z wielu części świata, którym powodzi się lepiej.

ŹRÓDŁA:

 Leksykon państw świata ‘93/’94, praca zbiorowa, wyd. Real Press, Warszawa 1993
 Geografia 2 Podręcznik dla Gimnazjum, Hanna Staniów, Wyd. Edukacyjne Wiking, Wrocław 2000
 Internet