Mały książę, główny bohater lektury, był małym chłopcem. Pochodził z planety B - 612, która była bardzo mała.
Chłopiec miał złociste, rozwichrzone włosy. Podczas pobytu na Ziemi był ubrany w zielone spodnie i bluzę. Na szyi miał przewiązany żółty szalik.
Książę był dzieckiem, a dzieci mają to do siebie, że są szczere i mówią to, co myślą. Taki właśnie był Mały Książę. "To co mnie wzrusza najmocniej w tym małym śpiącym królewiczu, to jego wierność dla kwiatu, to obraz róży, który świeci nim jak płomień, nawet podczas snu".
Mały książę zadawał bardzo dużo pytań, lecz sam na nie nie odpowiadał. Nie były one banalne, lecz miały głębszy sens. Był bardzo uparty. Nigdy nie rezygnował z wcześniej postanowionego pytania. Był bardzo ciekawy świata. Uważał dorosłych za śmiesznych i dziwnych. Nie rozumiał ich zachowania. Bardzo lubił zachody słońca.
Podziwiam Małego Księcia za to, że tak bardzo kochał swoją różę, mimo jej wszystkich wad. Książę powinien być dla nas przykładem i autorytetem, bo chociaż był dzieckiem, sposób jego myślenia mógł zawstydzić niejednego dorosłego.