Ale to trzeba przeżyć

- Już nigdy więcej. Słyszysz.?! Nigdy ! Nie pozwolę na takie poniżanie się. Boże ! Jak ja okropnie się czuję.
- Rozumiem, ale ciągle tak mówisz. Posłuchaj siebie. Dziewczyno ! Musisz być stanowcza, zakończ to pierwsza, nim on to zrobi. Uwierz mi.
- Ale ja tak nie potrafię, nie umiem. Nawet nie wiesz ile on dla mnie znaczy…
- Blanka. Wybacz, ale jest 3 w nocy. Ty płaczesz mi przez telefon, tak się nie da rozmawiać. Spotkamy się rano i coś ustalimy.
- Nie ! Proszę, nie rozłączaj się. Ja już nie mam sił. Nie wiem, co robić.
- Wiesz, może idź spać. Dobranoc.
. . .
- Halo.? Agata.? Jesteś tam.?!

Odłączyła się. Po prostu ją zostawiła, a przynajmniej tak odczuła to Blanka. Załamana wróciła to łóżka pełnego chusteczek higienicznych. Zasnęła, nawet nie wiedząc kiedy.
Rano z bólem głowy poszła do szkoły. Nie widziała sensu w niczym. Nawet nie miała ochoty oczu otwierać, wolała leżeć i leżeć, i leżeć. Kiedy w polu widzenia zauważyła Agatę, zmieniła kierunek. Wtedy, w nocy poczuła się odrzucona przez przyjaciółkę. Nie pomogła jej i to tak bardzo ją zabolało.
- Zaczekaj. Blanka no, nie bądź taka. O co Ci chodzi.? – krzyknęła Agata.
- O nic. Zostaw mnie. Sama sobie poradzę, z resztą jak zawsze !
- Oj, chodzi Ci o wczoraj.? Nie gniewaj się, przecież byłam zmęczona, a Ty zbyt zdenerwowała, żeby cokolwiek do Ciebie dotarło.
- No dobra. Nie mam i tak sił kłócić się już z nikim innym. Powiedz mi, co mam zrobić teraz.?
- Moim zdaniem powinnaś go zostawić. Już raz przyłapałaś go na zdradzie. I weź pod uwagę, jaki jest w stosunku do Ciebie. Krzyczy, szarpie, a jak ma zły humor, to nawet potrafi się nie odzywać ć kilka dni.
- Ale zauważ, że ja go wciąż kocham. To takie trudne dla mnie. Nie wiem, czy umiem żyć bez niego.
- Blanka, daj spokój. Jak to się mówi, tego kwiatu jest pół światu. Dasz sobie radę. Jestem przy Tobie. I pamiętaj ! Nie ten, to będzie następny. Napisz do niego esemesa i kończ ten chory związek.

W domu…
- „ Cześć. To ja Blanka. Wiesz, chyba to wszystko już nie ma sensu. Nie możemy być już razem”. Albo jednak nie, może inaczej. „ Michał, Powinniśmy zrobić sobie przerwę. Przepraszam”. Dobra, niech już to zostanie. I wysłane. . .
Dziewczyna nie chciała tego robić. Sytuacja, jaka zaistniała między nimi, zmusiła ją do tego. Mimo, że ich związek trwał już rok, to nie wiele o sobie wiedzieli. Może to inne wartości ich poróżniły, a może „uczucie” przestało istnieć? Sama nie wiem. Na drugi dzień zdołowaną Blankę pocieszała Agata. Z czasem wszystko minęło. A on.? On nawet na nią nie spojrzał, nie odpisał na wiadomość, nie walczył. Dla niego przestała być kimkolwiek.
No cóż, chyba Blanka dobrze postąpiła, choć to wywołało wiele ciężkich dni.
Miałyście podobną sytuację? Na pewno nie jedna z was przechodziła coś takiego. Ale to trzeba przeżyć.