Charakterystyka Wertera (w punktach)

Motto:

"Takiej miłości każdy młodzian czeka,
tak być kochana chce każda dziewczyna;
czemuż w najświętszym z popędów człowieka
tkwi tak straszliwego cierpienia przyczyna?"

1. Werter obrazem uczuć Goethego.

W 1772 roku Johann Wolfgang Goethe przybywa do Wetzlar, aby kontynuować praktykę adwokacką. Tutaj też poznaje Charlottę Buff, w której się zakochuje, ale widząc, że uczucie zaczyna stawać się silne, opuszcza miasto. Jednocześnie też dowiaduje się o śmierci swojego znajomego, który popełnił samobójstwo z powodu miłości do zamężnej kobiety. Wydarzenia te stały się inspiracją do napisania jednej z najbardziej znanych powieści w literaturze światowej pt. "Cierpienia młodego Wertera".

2. Werter, jako bohater literacki nakreślony, a zarazem charakterystyczny dla epoki romantyzmu.

Młody mężczyzna – Werter to rozgoryczony młodzieniec, który postanawia uciec od zgnilizny miasta na wieś, ale podejmując tą decyzję nie wie, że wpadnie w sidła miłości do pięknej Lotty. Wyjeżdża, więc do Waldheim. Tam wybiera dolę samotnika, rozważa nad naturą ludzką i przyrodą.

Werter pochodził z bogatej rodziny mieszczańskiej, ale nie umiał odnaleźć się w służbie społecznej wśród gardzących nim wysoko urodzonych przełożonych i znajomych. Ratunku szukał w lekturach, obserwacji natury, przyjaźni z ludźmi prostymi. Jego życie diametralnie się zmienia, gdy poznaje Lottę, ożywiony miłością, uwierzył w możliwość odmiany losu. Jak sam pisze do przyjaciela:
"[…] Zawiązałem znajomość, która bliżej obchodzi me serce".
Wówczas też czyni wszystko, aby rozkochać w sobie Lottę. Częste wizyty, dwuznaczne sytuacje świadczą o tym, że chciał posiąść córkę komisarza S. Uważał, że Lotta odwzajemnia jego uczucie.
"Czuję i mogę dowierzać sercu memu,
…że ona mnie kocha".
3. Werter – cechy wewnętrzne.
a) Ofiara platonicznej miłości czy własnego charakteru i postępowania?
Werter był bardzo szczęśliwy, doświadczył romantycznej miłości, a jednocześnie "raju na ziemi". Lecz jego szczęście nie trwało długo, bowiem wrócił Albert – narzeczony Lotty. U Wertera następuje przełom w uczuciach, nie potrafi dostosować się do świata zewnętrznego, a także nie uznaje jakichkolwiek barier w miłości. Nie poddaje się, ale dalej kontynuuje swoje zaloty
b) Egoista czy egocentryk?
Werter, nie martwi się o innych, jest egocentrykiem, którego obchodzą jedynie własne uczucia, doznania.
c) Bunt romantyczny głównego bohatera powieści Goethego.
Główny bohater się buntuje i mimo kolejnych oznak braku zainteresowania od Lotty, chce cierpieć. . Lotta mimo powinowactwa dusz z Werterem chce i musi pozostać wierna swemu narzeczonemu Albertowi. Werter, więć wyjeżdża z miasta, ale szybko wraca. Próba ucieczki od niemożliwego do spełnienia uczucia nie skutkuje. Jest jednostką o głęboko zakorzenionym poczuciu własnej wartości, a źródłem jego cierpień jest otaczający go świat i zagorzały pesymizm. Jedynym wyjściem staje się samobójstwo.
Świat jest więzieniem – oto główna teza światopoglądu bohatera. Jest to więzienie pozbawione sensu i przez tę absurdalność świat jest ostatecznie zły. Także człowiek sam dla siebie jest więzieniem, którego krat nie jest w stanie wyłamać. Jakakolwiek próba nawiązania kontaktu z bliźnim, także musi zakończyć się fiaskiem. Nie jesteśmy bowiem w stanie znieść bariery, którą z kolei stwarza nasz partner. Werter jest więc samotny - z wyboru. Wstrząs i przerażenie na widok tak odbieranej istoty świata pogłębia ostatecznie lęk przed samym sobą, przez co los bohatera nabiera kształtu destrukcyjnego dylematu. Człowiek staje się zatem wypadkową działania przeciwstawnych sił, które determinują jego stronę duchową i fizyczną.
Werter to bohater bardzo emocjonalny i wy¬lewny, szczegółowo analizował stany swojej duszy i swoje emo¬cje, bardzo wrażliwy (szczególnie na piękno), potępiający konwenanse rządzące społe-czeństwem, skłonny do marzeń, wrażliwy. Bohater Cierpień młodego Wertera Goethego to nieszczę-śliwy kochanek, chłopak kochający przyrodę, literaturę, dzieci, taniec i piękną, ale, niestety, zaręczoną, Lottę. Nie mogąc zna¬leźć szczęścia przy kochanej kobiecie, popełnia samobójstwo. Nie można pominąć, bo jak podkreśla tytuł powieści - był to też człowiek młody, a więc kierujący się emocja¬mi zamiast zdrowym rozsądkiem, zbuntowany i bardzo intensywnie przeżywający wszystko co mu się przydarza.


D.przyczyna śmierci
Przyczyna śmierci Wertera wydaje się bez¬dyskusyjna. Nieszczęśliwa miłość do Lot¬ty. Spotkania, wyznania, prezenty... Ale ukochana jest narzeczoną innego mło¬dzieńca, Alberta. Zostanie jego żoną, a Werter się zastrzeli. Oto Werter początkowo wca¬le nie myśli o zdobywaniu Lotty. Nie czuje się nieszczęśliwy, gdy wyjeżdża i zaczyna pracować w służbie konsularnej. I poznaje inną sympatyczną pannę... Sytuację zmienia całkowicie wyproszenie Wertera ze spotkania u hrabiego C. To upokorzenie jest, kluczem tragedii bohatera.

4. Werter – źródła jego cierpień-weltrzmerc i werteryzm

Przeżycia poprzedzające tragiczną śmierć Werter zawierza w konfesyjnych listach kierowanych do przyjaciela Wilhelma. Czyni go także adresatem swych przemyśleń filozoficznych, moralnych, społecznych. Rozczarowanie Wertera kondycją społeczeństwa stanowi tło jego dojrzewającej decyzji o samobójstwie, gdyż stwierdza:
‘’Nie widzę nic nad wiecznie połykającego, wiecznie przeżuwającego potwora’’.

Idea wyznaczająca kierunek jego drodze życia, to weltschmerz.Werterowski "ból świata" zwraca uwagę na zjawisko śmierci, pojmowanej jako akt wolności ludzkiej. Przyczyną "ucieczki" staje się miłość.
Spragniony doznań młody człowiek lokuje uczucia w niewłaściwej osobie, która, mimo że odwzajemnia sympatię, nie może zgodzić się na związek. Werter popada więc wkrótce w stan apatii, depresji, przeżywa huśtawkę uczuć - jego miłość współistnieje z poczuciem bezsensu egzystencji.Wydaje się jednak, iż młodzieniec lubuje się w swym cierpieniu, które daje mu poczucie ważności. Analizuje swoje uczucia, rozbiera je na cząstki.Rozpamiętywanie rozbudza jego wyobraźnię, choć jednocześnie sprawia ból.
Widzi niedoskonałość świata, na przykład niespra¬wiedliwe podziały społeczne, nie umie jed¬nak ani się przystosować, ani zbuntować. Rozczarowany bezdusznością i zawiłymi konwenansami świata człowiek (Werter-mieszczanin został wyproszony z ziemiańskiego balu), swe ukojenie znajduje w bliskości natury. Gardzi dawnymi wartościami, ufając przeczuciom i sile serca, Przekonanie o bezcelowości istnienia, niemożliwości prawdziwego porozumienia z innymi, a wreszcie nieszczęśliwa miłość decydują o jego postawie rezygnacji.
Uwolnienia szuka w samobójczej śmierci. Życie jest dla niego pasmem nieszczęść niszczących człowieka.
Doznaje zawodu w sferze uczuć, życiu towarzyskim (depresję potęguje niemożność przeciwstawienia się konwenansom). Filozofia Wertera jest głęboko pesymistyczna.Tragiczny dysonans między marzeniami, a rzeczywistością, jakim była nieszczęśliwa miłość, doprowadza do samobójstwa tego wrażliwego i pełnego emocji bohatera.

Od zachowania.sie, tej postaci literackiej powstał termin „werteryzm" oznaczający właśnie postawę pełną pesymizmu i melancholii, szukanie w marzeniach ucieczki od rzeczywistości. Werteryzm to sposób kształtowania bohatera literackiego - bohatera owładniętego miłością, której nie może zdobyć, np. ze względu na przeszkody natury społecznej. Nie zgadza się z konwencjami obyczajowymi, które są źródłem jego cierpień (ślub Lotty z Albertem), ale jednocześnie nie podejmuje żadnych konkretnych działań.
Świadomy bezsensu swojej egzystencji, dąży do samozagłady, a jej kulminacyjnym punktem jest samobójstwo, jako ostatni akt rozpaczy wobec świata.

5. Idol ówczesnej młodzieży.

Werter stał się idolem ówczesnej młodzieży propagującym modę na żółtą kamizelkę, na niebieski frak (ubiór). Fala naśladownictw zbiegła również na inne pole, ponieważ samobójstwo stało się jedynym, uniwersalnym wyjściem z beznadziejnej sytuacji.

6.Ocena postaci.
Uważam, że Werter jest bohaterem negatywnym. Nie kochał uczciwie Lotty, a chciał nadal pełnić rolę Casanovy. Nie udało się to mu, lecz jego postępowanie spowodowało, niestety, falę naśladownictw i śmierć setek młodych ludzi.