Charakterystyka Gabrieli Borejko

Gabriela Borejko to główna bohaterka powieści Małgorzaty Musierowicz pod tytułem „Kwiat Kalafiora”. Jest najstarszą córką Ignacego i Mili Borejko. Ma ona 17 lat i uczęszcza do III klasy liceum. Jej rodzeństwo to trzy siostry: Patrycja, Natalia i Ida.

Dziewczyna jest rosła, dorodna i wysoka (175 cm). Sportsmenka o niezwykle długich nogach ma krótko ścięte blond włosy. Jej twarz jest rumiana i piegowata, posiada szerokie brwi i brązowe oczy. Gabrysia nie była fanatyczką elegancji, nosiła sportowy strój. Wyglądała jak duży zaniedbany chłopak.

Siedemnastolatka była koleżeńska, otoczona gronem przyjaciół. W jej domu zawsze było wesoło, panowała tam miła atmosfera, gdyż często odwiedzali ją koledzy i koleżanki. Swoją odwagę udowodniła wtedy, kiedy poszła w nocy do piwnic bloku. Była ambitna, co udowadnia jej zaangażowanie w wysyłaniu sygnałów dobra.

Nie miała cierpliwości w stosunku do rodzeństwa, nie rozumiała ich potrzeb, szybko się denerwowała. Starała się sprostać obowiązkom podczas nieobecności mamy. Nie było to takie proste dla Gabrysi. Można to zauważyć już podczas pierwszej próby zrobienia obiadu. Wtedy spróbowała usmażyć morszczuka na patelni. Jednak zapomniała posypać go mąką i obiad spalił się. Dziewczyna starała się być cierpliwa w podejmowaniu domowych prac. Nie rezygnowała, gdy odniosła porażkę.

Na początku też nie ulegała komplementom Pyziaka, nie ufała mu. Wynika z tego, że była inteligentna. Rozpoznała jego zamiary. Choroba mamy zmieniła jej postępowanie. Stała się odpowiedzialna, wyrozumiała, zaradna, a także była autorytetem dla młodszych sióstr. Nauczyła się być gospodynią domową. Zaczęła gotować i sprzątać. Również pomagała swojemu rodzeństwu. Przykładem tego jest pomysł na to, jak przeprosić zespół Natalii.

Według mnie postać Gabrysi jest interesująca, gdyż bohaterka przeżyła wiele ciekawych przygód. Dziewczyna może być wzorem dla wielu ludzi, ponieważ jej zachowanie wobec innych i dzielenie się z nimi dobrocią jest godne naśladowania.