Charakterystyka Gabrieli Borejko.

Jedną z głównych bohaterek powieści Małgorzaty Musierowicz „Kwiat kalafiora” jest Gabriela Borejko. Ta siedemnastoletnia dziewczyna była najstarszą z czwórki dzieci szanownego filologa Ignacego Borejko. Matka- pani Borejko zajmowała się domem.
Gabrysia to wysoka dziewczyna, mierząca metr osiemdziesiąt wzrostu. Była posiadaczką wspaniałych brwi; jak pisze autorka: „ Brwi szerokie i stanowcze, jakby stworzone do tego, by nimi lekceważąco poruszać”. Pod brwiami znajdują się inteligentne, brązowe oczy, o żywym i stanowczym spojrzeniu. Całość mieści się w rumianej i piegowatej twarzy. Buzię jej okala krzywo przycięta czupryna koloru blond. Borejkówna nie przejmuje się wyglądem i strojem, jej ulubionymi ubraniami są wytarte dżinsy „Odra” i sportowa kurtka.
Z jej twarzy tryska energia i poczucie humoru. Po bliższym zapoznaniu się z nią stwierdzimy to, że jest inteligentna, wysportowana – gra w koszykówkę na AZS. Lubiła przedmioty humanistyczne, nienawidzi fizyki. Uprzedzenia do przedmiotów ścisłych, a zainteresowanie humanistyką nauczyła się od swojego ojca. Wpajał on swoim córkom różne myśli starożytnych filozofów i raczył je przeróżnymi cytatami, najczęściej w języku łacińskim. Dzięki temu cztery Borejkówny od najmłodszych lat swobodnie operowały dużym zasobem zdań łacińskich.
Pan Ignacy, a za jego przykładem żona i dwie starsze córki miały chorobliwą wprost manię kupowania książek, co przy skromnej pensji bibliotekarza, znacznie uszczuplało budżet rodzinny.
Gabrysia to sympatyczna dziewczyna i z pewnością przypadłaby do gustu wielu czytelnikom powieści młodzieżowych.