"Pieniądze szczęścia nie dają" - rozprawka

Pieniądze są bardzo ważną częścią ludzkiego życia. Zapewniają nam stabilizację finansową, pewność dobrego życia. Dla wielu ludzi są one najważniejszym celem. Uważam jednak, że pieniądze nie dają szczęścia. W swojej pracy postaram się przedstawić argumenty, które potwierdzą słuszność wybranej przeze mnie tezy.

Pierwszym argumentem, który chcę przedstawić w swojej pracy jest to, że żadne pieniądze nie zapewnią nam zdrowia, którego nie można kupić. Podobnie jak miłości, przyjaźni, zrozumienia, uczuć ludzkich, których nie można kupić za żadne pieniądze.

Kolejnym moim argumentem jest fakt, że osoby, które mają dużo pieniędzy otoczeni są fałszywymi przyjaciółmi, którzy są tylko po to, by czerpać korzyści materialne. Chcę zwrócić uwagę na to, że za pieniądze nie można kupić uczuć drugiej osoby. To, co najważniejsze w życiu człowieka jest bezcenne.

Trzeba również pamiętać o bardzo ważnej rzeczy: mimo że pieniądze nie przynoszą człowiekowi szczęścia, to jednak pozwalają godnie żyć. Możemy za nie kupić produkty niezbędne nam do życia. Musimy przecież coś jeść, mieć w coś się ubierać, a tego za darmo nie otrzymamy.

Postaciami literackimi, które w pełni potwierdzą słuszność mojej tezy jest m.in. bohater "Opowieść Wigilijnej" Ebenzer Scroog'e. Starzec, który miał mnóstwo pieniędzy, ale nie był szczęśliwy. W odwrotnym położeniu byli bohaterowie "Kwiatu Kalafiora" - rodzina Borejków. Choć nie była zbyt zamożna, a jednak była szczęśliwa.

Myślę, że udało mi się udowodnić tezę "pieniądze nie dają człowiekowi szczęścia". Uważam, że człowiek rozsądny powinien korzystać z pieniędzy w sposób rozsądny, nigdy kosztem innych ludzi oraz doceniać niematerialne wartości, takie jak przyjaźń, miłość, rodzina, przyroda, wspólne spędzanie czasu z najbliższymi. Najlepiej moje wszystkie argumenty oddają słowa Salvadora Dalego: "Dopóty wspaniale jest mieć pieniądze, dopóki nie zgubi się mądrości dostrzegania rzeczy, których nie można za nie kupić."