Joseph (Józef) Haydn (1733-1809) był najstarszym z klasyków wiedeńskich. Z racji pogody ducha i poczucia humoru mówiono o nim ,,papa Haydn,,. Syn wiejskiego kołodzieja i kucharki, jedno z dwanaściorga dzieci rodziny osiadłej na prowincji we wsi Rohrau przy granicy węgierskiej, nie mógł liczyć na staranne muzyczne wykształcenie. Ośmioletniego chłopca przyjęto do chóru katedry św. Szczepana w Wiedniu, co było wielkim awansem muzycznym. Śpiewał tam do czasu mutacji głosu, niektórzy twierdzą, że został wyrzucony ze chóru, w każdym razie kilkunastu letni Joseph zarabiał grając modne utwory, ale mimo złych warunków nie zaniedbał samokształcenia. Szczęśliwie poznając Niccola Porporę nauczyciela śpiewu i kompozytora ten zgodził się wtajemniczyć go głębiej w arkana sztuki kompozycji w zamian za... czyszczenie mu butów, przygotowanie strojów i za wszystkie usługi lokaja.
Haydn występował jako nadworny kapelmistrz orkiestry książąt Esterhazych i to przez 30 lat. Samych symfonii napisał ponad 100. W 1790r. osiadł się na stałe w Wiedniu. Lekcje brali u niego Mozart oraz Beethoven.
Jego dwa wielkie dzieła to Stworzenie Świata i Pory Roku oraz wspaniały cykl 12 symfonii tzw. Londyńskich. Wśród nich najczęściej grana Symfonia G-dur ,,Mit dem Paukenschlag,,.