Bezrobocie, bariery osadnictwa, czynniki sprzyjające zaludnieniu, przyczyny migracji, rozwój demograficzny.

1.Przyczyny bezrobocia.

POLSKA:
- upadek zakładów przemysłowych (GOP)
- upadek PGR-ów
- wzrost wydajności pracy (2x więcej węgla)
- przekształcenie własności państwowej na prywatną
(prywatyzacje)
- restrukturyzacja gosp. I przejście z gosp.
Centralnie-planowanej do „wolnego rynku”
- wadliwy system ubezpieczeń pracowników

KRAJE WYSOKO ROZWINIĘTE:
- przyjmowanie do pracy obcokrajowców – informatyzacja
- prywatyzacje zakładów pracy
- wykorzystywanie do pracy maszyn zamiast rąk
- napływ imigrantów
- rozwój multimedialny w branży telekomunikacyjnej
- duża konkurencja na rynku pracy osób o wysokich
klasyfikacjach zawodowych
- przenoszenie miejsc pracy do krajów „łatwej siły roboczej”
- trudności budżetowe

KRAJE III ŚWIATA:
- brak zakładów pracy, gdzie można zatrudnić ludzi
- brak wykształcenia ludzi do pracy
- brak środków na płacenie pensji
- wysoki przyrost naturalny
- nieudolne, skorumpowane rządy
- niezdolność do pracy w wyniku niedożywienia i chorób

2. Bariery dla osadnictwa.

Bariera termiczna:

- optymalne warunki: 15 do 20 C.
- temp. powyżej 30 C: przy dużej wilgotności
- temp. Powyżej 50 C: pękanie gałek ocznych

Bariera wodna:
- nadmiar wody (bagna, tereny zalewowe rzek)
- niedobór wody(pustynie + wszystkie tereny suche)

Bariera grawitacyjna:
spadek ciśnienia -> rozrzedzone powietrze, mała zawartość O2

Bariera świetlna:
- brak dostępu światła przez część roku: noc polarna
- nadmiar dostępu ……………………..: dzień polarny

3.Czynniki sprzyjające zaludnieniu.

- zdolność żywicielska – warunki przyrodnicze sprzyjające
egzystencji człowieka (rolnictwo)
- rozmieszczenie i rozwinięcie się przemysłu
(koncentracja ludności w wielkich miastach )
- bezpieczeństwo społecznego bytu
- brzegi mórz (transport morski, walory turystyczne,
lokalizacja zakładów przemysłowych w portach)
- czynniki historyczne i społeczno-polityczne
- dostęp do wody (doliny rzek, brzegi mórz)
- dobra opieka zdrowotna

4.PRZYCZYNY MIGRACJI
• ekonomiczne
• polityczne (wojny, konflikty zbrojne, ustrój)
• religijne
• rodzinne
• turystyczno-pielgrzymkowe

5. Etapy rozwoju demograficznego w Polsce:

1. lata 1939 - 1945 straty wojenne
2. lata bezpośrednio po II wojnie światowej - wysoki przyrost naturalny na skutek szybkiego wzrostu liczby urodzeń tzw. przyrost komensacyjny związany z poprawą warunków życia ludności po II wojnie światowej oraz z naturalnym dążeniem populacji do odbudowy strat wojennych - powojenny wyż demograficzny (kulminacja w 1956 roku)
3. niż demograficzny lat 60-tych (kulminacja w 1969 rok) spowodowany wchodzeniem w wiek zawierania małżeństw nielicznych roczników czasu wojny
4. wyż demograficzny lat 70-tych (kulminacja w 1976 roku) - tzw. echo wyżu powojennego, gdy roczniki wyżu powojennego wchodziły w wiek zawierania małżeństw.
5. niż demograficzny lat 80-tych przyrost naturalny obniżył się w wyniku wchodzenia w wiek dojrzały roczników niżowych lat 60-tych.
6. w roku 1999 przyrost naturalny miał wartość ujemną , tzn. była większa liczba zgonów niż urodzin (jedynie 380 tys. urodzeń) najmniej od okresu II wojny światowej.

6. Koncentracja ludności w Polsce:
„+”
- duże miasta – miejsca pracy, rozwinięty przemysł
- wyższa jakość i poziom życia
- wydobycie surowców mineralnych
- żyzne gleby
- korzystne ukształtowanie terenu
- dobry dostęp do wody

„-„
- niekorzystne warunki przyrodnicze (tereny górzyste –S; tereny podmokłe, bagna –N)
- sezonowość, turystyka
- brak dogodnych miejsc do zakładania portów
- wydmy
- duża lesistość
- brak dużych miast