Charakterystyka Antygony

Antygona - tytułowa bohaterka tragedii Sofoklesa - to córka Edypa i Jokasty. Miała troje rodzeństwa: dwóch braci - Eteoklesa i Polinejkesa oraz siostrę Ismenę.

Niewiele wiadomo o jej wyglądzie zewnętrznym, można domyśleć się, że była młodą, piękną kobietą.

Antygona była bardzo mądra i inteligentna. Świadczą o tym jej niepochopne i przemyślane decyzje. Cechowała ją odwaga i zdecydowanie: do końca przyznawała się do popełnionego czynu: „Jam to spełniła, zaprzeczać nie myślę.” Nie chciała, by siostra odpowiadała za jej czyn. Należała do ludzi szlachetnych: „Czcić swe rodzeństwo nie przynosi wstydu”. Była bardzo religijna i liczyła się z prawami boskimi. Kochała swojego brata i była gotowa oddać za niego życie, o czym świadczy cytat: „Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić”. Odznaczała się dumą i honorem: "A jednak skąd bym piękniejszą ja sławę uszczknęła, jako z brata pogrzebania". Nie chciała współczucia, ale czuła żal, że musi już umrzeć: „Oglądająca ostatnie promienie słońca, co już nigdy nie zaświeci (…) o ja nieszczęsna!”. Jednak była gotowa na swój tragiczny los.

Antygona jest bardzo dobrą i godną podziwu postacią. Nauczyła mnie, jakie wartości są w życiu najważniejsze. Dzięki niej zrozumiałam, że nie ważne są pieniądze, czy sława. Ważna jest przede wszystkim miłość i szlachetność.