Państwo komunistyczne

Co to jest komunizm?

Komunizm to ustrój państwowy istniejący w Rosji w latach 1917 – 1991, w państwach Europy wschodniej od II wojny światowej do roku 1989 – 1990, w Chinach istnieje od roku 1945 do dnia dzisiejszego oraz w kilku innych państwach. Obecnie jedyne państwa komunistyczne to: Chiny, Kuba, Korea Północna i Wietnam.

Komunizm jest rodzajem totalitaryzmu. Cechuje się więc przede wszystkim masowym terrorem wprowadzanym za pomocą tajnych służb i rozbudowanego systemu donosicielstwa, rządami masowej monopartii, cenzurą, odgórnie narzuconą „jedynie słuszną” ideologią, wprowadzaniem nowomowy (cechy państw totalitarnych).

Komunizm nie doprowadził do trwałego polepszenia żadnego aspektu życia ogółu obywateli, dlatego legitymizacją władzy komunistycznej była ideologia (marksizm – leninizm lub jego odmiany) przedstawiana jako teoria naukowa i nazywana komunizmem naukowym. Powstanie państwa komunistycznego przedstawiane było jako nieuchronny proces dziejowy. Komunizm naukowy, dowodził, że wyższym i ostatecznym stadium rozwoju społeczeństw następującym po kapitalizmie będzie komunizm. Należy jasno zaznaczyć, że ideologia komunistyczna była głównie kamuflażem, który pozwalał lepiej kontrolować ludzi i pomagał wprowadzać terror. Ideologia równości i sprawiedliwości, która niewiele miała wspólnego z rzeczywistością państw komunistycznych przyczyniła się do poparcia wśród ludności państw zachodnich.

Komuniści nawiązywali do wcześniejszych ruchów robotniczych, do filozofii Marksa i Engelsa. Można więc mówić także o innych znaczeniach wyrazu „komunizm”. Jednak znaczenia te są dosyć mocno związane z prowadzoną przez komunistów propagandą.

1. Komunizm jako ruch społeczny.

W 1947 roku Karol Marks założył Związek Komunistów, jednak pierwsza „prawdziwa” partia komunistyczna – partia bolszewicka (czyli ta która rządziła w Rosji komunistycznej) powstała dopiero kilkadziesiąt lat później - w 1903 roku, na skutek Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji na frakcje bolszewików i mienszewików. W późniejszych latach partia bolszewicka (która zaczęła się nazywać komunistyczną od marca 1918 roku) była osią wszystkich partii komunistycznych działających w innych krajach, podporządkowując je sobie za pomocą Kominternu (III Międzynarodówki).
Standardem w państwach komunistycznych było wieszanie obrazków przywódców komunistycznych w miejscach publicznych: szkołach, urzędach, zakładach pracy, sklepach. Jeśli ktoś przestał należeć do grona uznawanych przywódców komunistycznych, jego portrety automatycznie znikały z miejsc publicznych a on sam z życia publicznego. Podpis pod rysunkiem: "Marks, Engels, Lenin Stalin; Twórcy niezwyciężonej ideologii klasy robotniczej, wodzowie proletariatu."

2. Komunizm jako ideologia.

Ideologia komunistyczna opiera się na marksizmie-leninizmie. Ideologia ta postuluje równość, dążenie do stworzenia państwa nie wymagającego władców oraz zniesienie własności prywatnej na rzecz własności należącej do całego społeczeństwa. Społeczeństwo komunistyczne miało być utworzone na drodze rewolucji. Rewolucja doprowadziłaby do istnienia stanu przejściowego między państwem kapitalistycznym a komunistycznym, w którym rządziłby proletariat. Takie rządy nazwano dyktaturą proletariatu.

3. Komunizm jako forma organizacji społeczeństwa (w teorii marksistowskiej)

W momencie, gdy społeczeństwo, w którym istniałaby dyktatura proletariatu stałoby się wystarczająco bogate, w momencie, gdy nie istniałaby już klasa kapitalistów, społeczeństwo to miałoby się przekształcić w prawdziwie komunistyczne – egalitarne, nie wymagające rządzących, w którym każdy pracowałby według umiejętności, a dostawał - według potrzeb. W społeczeństwie tym miałby istnieć sprawiedliwy ład społeczny oparty na zasadach rozumu. Według marksistów społeczeństwo komunistyczne to najwyższa, bezklasowa forma organizacji społeczeństwa, następującą po nieuchronnym upadku kapitalizmu.

Jednocześnie komunizm odrzuca ukształtowane w Europie zachodniej koncepcje wolności, prawa i demokracji, dowodząc ich klasowych uwarunkowań.