Przemówienie w obronie Antygony.

Koledzy i koleżanki! W moim przemówieniu chciałabym przedstawić i wyjaśnić moje zdanie w konkretnej sprawie, a mianowicie ukaraniu Antygony na śmierć przez Kreona. Przypomnę, że Kreon zakazał pogrzebać brata Antygony, Polinejkesa, pod zarzutem zdrady ojczyzny. Karą za złamanie zakazu była śmierć.

Po wydaniu zakazu wydawało się, że nikt nie zdobędzie się na odwagę, by przygotować grób poległemu w bratobójczym boju Polinejkesowi. Kto odważyłby się wystąpić przeciwko doskonałemu władcy? Jednak nie wszyscy bali się Kreona, a szczególnie jedna osoba – Antygona. Dobrze wiedziała, że tylko złożenie ciała do grobu pomoże bratu w dostaniu się do Hadesu. Postanowiła więc pomóc mu w pozaziemskiej wędrówce. Kierowała się prawami boskimi, miłością. Mimo to, została ukarana za swoją dobroć. Moim zdaniem, Kreon niesłusznie wydał zakaz pochowania Polinika, bo każdy zasługuje na godny pochówek. Dla dobra jednostki mógłby ułaskawić swoją przyszłą synową. Tym samym popieram działanie Antygony, która stanęła w obronie własnych przekonań, świadoma tego, co ją czeka. Czy każdy z Was miałby odwagę zachować się tak jak ona? Czy bylibyście gotowi narazić swoje życie dla tradycji i dobra duszy Waszych bliskich? Szczerze mówiąc, wątpię w to. Swoim zachowaniem Antygona pokazała niezwykłą odwagę, której wielu z Was mogłoby jej zazdrościć. Wyobraźcie sobie, że znaleźliście się w podobnej sytuacji co ona. Poszlibyście w jej ślady, czy raczej nie? Jestem pewna, że zamiast prób podjęcia działania, ogarnęłaby Was panika. Kreon został później ukarany za zakaz, który wprowadził– w jego życiu rozpętało się piekło. Może to sprawka bogów, których prawo złamał? Uważam, że na to zasłużył.

Dziękuję serdecznie za wysłuchanie mojego zdania na temat tej tragicznej sprawy. Mam nadzieję, że się ze mną zgadzacie i nie uważacie Antygony za winną. Pamiętajcie o jej słowach: „Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić”.