Zmysł węchu

Zmysł węchu jest osadzony w górnej częci jamy nosowej. Jest to część błony śluzowej zwanej błoną węchową, w której znajdują się między komórkami nabłonkowymi komórki dwubiegunowe. Jedna jej wypustka posiada włoski węchowe i zwrócona jest na powierzchnię błony. Druga wypustka jako neuryt (akson) biegnie do mózgu. Jej pęczki tworzą tzw. nitki węchowe przechodzące przez blaszkę sitową kości sitowej do jamy czaszki i kończą się w ośrodkach węchowych w mózgu. Narządem zmysłu powonienia jest NOS.

NOS - wewnątrz nosa znajdują się miliony czuciowych komórek węchowych odróżniających zapachy. Rolą nosa jest oddychanie, wąchanie, zmienia barwę i tonację głosu oraz czyści, ogrzewa i oczyszcza wdychane powietrze.

Utrata zmysłu powonienia nazywa się ANOSMIĄ.
Człowiek przeziębiony jest mniej wyczulony na zapachy z otoczenia, ponieważ podczas przeziębienia błony śluzowe znajdujące się w nosie wydzielają dużą ilość śluzu, broniąc się w ten soposób przed wirusami. Powoduje to zatkanie nosa i przez to różne substancje chemiczne nie mogą przenikać do delikatnych i wrażliwych komórek czuciowych.

Czy wiesz, że...?
Przeciętny człowiek odróżnia około 4 000 zapachów, natomiast osoba o bardzo wyczulonym węchu może rozpoznać nawet do 10 000 zapachów!