Waterloo

WATERLOO 1815

W pierwszej połowie 1815 r. Napoleon podjął próbę powrotu do wielkiej polityki. 26 lutego uciekł z Elby, a kilka dni później przybył do brzegów Francji i rozpoczął triumfalny marsz do Paryża. Bonaparte dokonał rzeczy niebywałej: dysponując symboliczną armią, nie oddając jednego strzału, przebył w ciągu 19 dni drogę do stolicy Francji, zmusił do ucieczki króla i sam ponownie zasiadł na tronie.

W czerwcu 1815 r. cesarz na czele nowej armii wyruszył do Belgii naprzeciw wojsk angielskich i pruskich. 18 czerwca nieopodal miasteczka Waterloo doszło do decydującej bitwy. Wyrównany i bardzo krwawy bój trwał cały dzień, ale pod wieczór armia francuska uległa przeważającym siłom wroga i rzuciła się do panicznej ucieczki. Klęska pod Waterloo była ostatnią bitwą Napoleona. Cesarz został zesłany na odległą Wyspę Św. Heleny, gdzie zmarł po kilku latach niewoli.

Poniższe opracowanie zawiera dokładny opis bitwy pod Waterloo. Ponadto dowiesz się co skłoniło cesarza do powrotu, dlaczego wybrał front belgijski, dlaczego dzień 16 czerwca był najważniejszy dla przebiegu całej kampanii oraz w jaki sposób marsz. Grouchy, wykonując zbyt dokładnie rozkazy cesarza, w dużej mierze przyczynił się do klęski armii cesarskiej pod Waterloo.

Przeciwnicy

Francja vs Prusy i Wielka Brytania(+sojusznicy)

Dowódcy

Napoleon I Bonaparte vs Gebhard Leberecht von Blücher;
Arthur Wellesley, książę Wellington

Liczebność armii

73 000 vs 67 000 Sprzymierzonych;
60 000 Prusaków

Straty

25 000 zabitych i rannych 22 000 zabitych i rannych