Grupy poetyckie dwudziestolecia międzywojennego – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, czyli poetka, która szeroką wiedzę zyskała dzięki domowej edukacji. Była córką Wojciecha Kossaka. Głęboki wpływ na jej twórczość miały związki poetki z mężczyznami. Nie była członkiem grupy, Skamander, choć ze Skamandrytami łączyła ją przyjaźń.
Jest autorką dzieł o tematyce miłosnej. W wierszu „Fotografia” oraz w dwóch utworach o takim samym tytule „Miłość” dotyka problemu tęsknoty, jak również mówi o uczuciach.
W „Fotografii” podmiot liryczny pokazuje odbiorcy tekstu, że być z kimś a widzieć czyjąś fotografię to nie to samo. Miłość jest potrzebna do życia. Tak samo w wierszach „Miłość” podmiot liryczny porównuje owo uczucie do powietrza i pokazuje również jego rozpad, który nie musi być koniecznie fizyczną rozłąką. Może być jedynie ochłodzeniem wielkiego uczucia, prowadzącym do likwidacji więzi łączących dwoje ludzi.
Poetykę Pawlikowskiej cechuje kunsztowna forma, ale i duża zwięzłość. A w swojej twórczości autorka stara się unikać sentymentalizmu, zbliżając się jednocześnie do feminizmu, poprzez przedstawienie wizji świata z typowo kobiecej strony.
Na podstawie przedstawionych przeze mnie argumentów można powiedzieć, że Maria Pawlikowska-Jasnorzewska jest poetką zaskakującą, przedstawiającą uczucia w sposób naturalny i bezpretensjonalny.