Owady

1.owadopylność -przenoszenie pyłku na znamię słupka za pośrednictwem owadów; ewolucyjne przystosowanie do owadopylności występuje u wielu roślin kwiatowych - umożliwia skuteczny transport pyłku do innego oddalonego egzemplarza tego gatunku, co sprzyja utrzymaniu większej zmienności w obrębie populacji - a jest to korzystne zjawisko dla przetrwania DNA w dłuższej perspektywie ,przeważnie rolę zapylaczy wykonują błonkówki (w tym pszczoły i trzmiele), muchówki i motyle ,owady są zachęcane do odwiedzenia kwiatu wieloma środkami wabiącymi - barwą i kształtem (w skrajnym przypadkach okwiat może przypominać samicę danego gatunku), zapachem, wydzielaniem pokarmu dla owadów - nektaru,

wiatropylność,- przenoszenie pyłku na znamię słupka za pośrednictwem wiatru; ewolucyjne przystosowanie do wiatropylności jest uważane za prymitywną cechę, w dużym stopniu opiera się na przypadku, dla skutecznego zapylenia jest konieczne są przystosowania kwiatu - okwiat jest zredukowany, niepozorny lub go brak, pręciki mają długi wiotkie nitki (co służy lepszemy wytrząsaniu pyłku przy podmuchach wiatru) a znamię słupka jest podzielone na lepkie ramiona co służy lepszemu wyłapywaniu pyłku unoszącego sie w powietrzu;

2. 1)Jaja-skrzek (galaretowate skupiska)

2) Postać larwalna- Kijanka (Kijanka ma kształt wrzecionowaty, posiada ogon, skrzela zewnętrzne, a następnie wewnętrzne, jeden obieg krwi, linię boczną. )

3) Osobnik dorosły (Pojawiają się płuca, kończyny oraz zmienia się układ krwionośny, szkielet, układ moczowy)

3. Rozwój prosty i złożony...
W rozwoju prostym formy młodociane są podobne do form dorosłych budową i trybem życia (np.ssaki).
W rozwoju złożonym występuje stadium larwalne, które znacznie różnie się budową i trybem życia od postaci dorosłej, a jego rozwojowi towarzyszy mniej lub bardziej zaznaczone przeobrażenie (metamorfoza), jak pn. u płazów i owadów. Przeobrażenie może być zupełne i niezupełne. W przeobrażeniu zupełnym występuje stadium spoczynkowe - poczwarka.( jaja-> larwa->poczwarka->imago). Niezupełne – brak stadium poczwarki( jajo-> larwa->imago).

4.Pojęcia:Imago– owad dorosły, owad doskonały – ostateczne stadium w rozwoju osobniczym owadów przechodzących proces przeobrażenia. Imago jest osobnikiem zdolnym do rozrodu, często nie pobierającym pokarmu lub jedynie w minimalnych ilościach.
Łagiewka pyłkowa - wytworzona przez komórkę wegetatywną znajdującą się w mikrosporze (ziarnku pyłku), przenosi komórki plemnikowe do woreczka zalążkowego.
Obojnactwo u zwierząt to występowanie u jednego osobnika gruczołów rozrodczych zarówno męskich, jak i żeńskich (np. u dżdżownicy) lub gruczołu obojnaczego, produkującego jaja i plemniki (np. u ślimaków)
zapłodnienie krzyżowe,- osobnik jest zapładniany przez innego osobnika i jednocześnie sam go zapładnia, występuje u: - pierścienic (dżdżownica) ;- większości płaźińców.
partenogeneza , dzieworództwo, -rozwój nowego organizmu zwierzęcego z niezapłodnionego jaja; naturalny sposób rozmnażania wielu bezkręgowców, m.in. niektórych płazińców, skorupiaków, pajęczaków, owadów;

5.regeneracja roślin, fizjol. odtwarzanie uszkodzonej struktury, utraconych części lub niemal całego organizmu roślinnego;
Rozmnażanie bezpłciowe - typ rozmnażania organizmów, który nie jest związany z wytwarzaniem gamet. Organizm potomny powstaje z części organizmu rodzicielskiego, rośliny mogą wytwarzać bulwy, cebule, rozłogi, porosty urwistki itd. W rozmnażaniu bezpłciowym organizm potomny otrzymuje zestaw genów identyczny z organizmem rodzicielskim. Ewentualne zmiany genotypu odbywają się tylko na drodze mutacji. Organizmy rozmnażające się bezpłciowo o genotypach mało podatnych na mutacje są gorzej przystosowane do zmieniających się warunków środowiska (w związku z brakiem rekombinacji).Rodzaje rozmnażania bezpłciowego: regeneracja, pączkowanie, poprzez podział komórki, fragmentacja plechy, poprzez bulwy, poprzez kłącza, poprzez cebule, poprzez rozłogi, poprzez pączki zimowe;

6.Ponieważ woda morska jest bardziej stężona niż ta w organizmie ryby, zwierzę ma tendencję do utraty wody i szybko się odwadnia. Musi więc pić dużo i bez przerwy.

Ale natura nie potrafi odmówić sobie przyjemności zaskakiwania i stworzyła wyjątki. I tak rekiny i płaszczki, wspaniałe ryby morskie, nie piją wcale. Udaje im się zrównoważyć ciśnienie osmotyczne zwiększając koncentrację moczu w organizmie (ich ciała zawierają tlenek trimetyloaminy, substancję, która chroni je przez toksycznym wpływem moczu). Stają się więc równie „zasolone” co woda morska oraz przyjmują i wydalają taką samą ilość wody.